Harvard Casino - Insided

Eigen beheer

Midden jaren negentig waren Tindersticks op hun populairst. En zoals dat dan gaat, zijn er jonge gasten die ook zo willen klinken.

Zo ook dit gezelschap uit Sint-Niklaas dat zich Harvard Casino doopte. Met eigen middelen werd begin jaren tweeduizend een ep'tje ingeblikt dat op één of andere manier toch indruk maakte, want toen onlangs iemand vroeg of we de band kenden, wisten we het meteen tevoorschijn te halen. Vijf nummers stonden er op ‘Misunderstandings about’ en aan alles merkte je dat hier bloed, zweet, tranen en zelfs hele zielen waren ingestoken. Maar hoe gaat het leven? Er komen liefjes, er wordt samengehokt en opnieuw gescheiden en daartussenin zelfs kinderen gemaakt en de muziek raakt een beetje op de achtergrond. Maar, zoals X!NK al wist en bewees: een echte band gaat nooit stuk. En zo vonden de vijf elkaar meer dan twintig jaar later terug in een repetitiekot. Met gerijpte stemmen, iets strammere vingers en enigszins slappere drumvellen. Maar niets dat niet gefikst kon worden zo blijkt.

Drie van de vijf songs van toen werden opnieuw ingeblikt en aangevuld met zes nieuwe. Voor de opnames werd de band voor de gelegenheid uitgebreid met enig jong volk en enkele bevriende gastmuzikanten kwamen langs voor een extra toets. Vooral de inbreng van de achttienjarige Lola op tweede stem is een gouden zet. Haar frisse, jonge en krachtige geluid is het perfecte yin voor de yang van Tom Ysewijn. Greyhound Itineray werd zo een heel andere rit dan in 2002. En als zij vol vertrouwen Better Spent inzet, omringd door al die grijzende (niet grijnzende!) mannen lijkt het alsof ze een professionele zangeres is. Het kinderkoortje was een gok, maar het valt nog mee. Het is alleen geen echte meerwaarde naast de fijn gepenseelde gitaar van Wannes Van Wichelen en de melancholische strijkers.

Dat brengt ons bij de cello van Pieter Stas (zie Christine en Mojo Man) en de trompet van Koen Eeckhout (Love = Team Of Hobos en Westin’). Ook zij dragen bij tot een rijkere sound dan voorheen. Daarin worden ook op gepaste momenten samples gebruikt wat het geheel een eigentijdse feel geeft. Dat merk je al meteen van bij opener Mojo Man. Het is met dezelfde magie dat de ep destijds startte, maar toch kreeg dit nummer duidelijk een upgrade. In de uitgebalanceerde sound van het vijftal moeten tweede gitarist Bart Van Poucke en de ritmesectie, bestaande uit drummer Tom Luyckx en bassist Tim De Munck, uitblinken in subtiliteit. Het is pas op het bedje, dat zij spreiden, dat de rest kan schitteren. Dat dit gebeurt, toont hoe goed zij hun job deden.

Het leven is een gok, maar in Harvard Casino lijkt winnen mogelijk.

Op 21 maart staan de band samen met Seamen in De Casino in Sint-Niklaas. Een avondje voor alle liefhebbers van mooie, zachte, donkere liedjes. We hopen nu al op regen op de raampjes van de trein.