Glass Museum - Reflet

Sdban Records

Glass Museum was in onze ogen één van de revelaties van ons daFestival. Het was voor ons dan ook de rechtstreekse aanleiding tot de aanschaf van 'Reykjavik', de vorige langspeler. En nu is er een opvolger, die zich opnieuw onder onze huid nestelde om daar voor de meest aangename prikkelingen te zorgen.

De moeilijke tweede lijkt voor Glass Museum geen probleem te stellen. Dat werd eigenlijk al duidelijk toen ze de video voor opener Caillebotis lanceerden. Via Clash Magazine dan nog zowaar. Daarin zijn het de twee basisinstrumenten – piano en drums – die de song en dus ook de plaat openen en je nieuwsgierigheid kietelen, maar even verder wordt ook de staande bas ingezet. Het zal niet het enige “vreemde” instrument zijn dat je terughoort op dit album. Maar tegelijk klinkt het ook heel erg vertrouwd.

Wat dat betreft, verdient Auburn ook een meer dan eervolle vermelding. Daarin wordt zowaar een stem ingezet. Niet om te zingen, maar eerder als extra instrument, als een means to an end. En het werkt. Meer nog: het lijkt helemaal logisch. En dan plots wordt het geheel weer herleid tot de basis. Het is dan ook lekker wegdromen bij zo'n song.

Andere terugkerende waarde is uiteraard de elektronica, die misschien nog wel meer dan op de voorganger mag meedoen. Niet dat je ons daarover hoort klagen. Het houdt je als luisteraar bij de pinken. En tegelijk weet drummer Martin Grégoire zijn spel steeds inventief te houden. Subtiel zoals in de aanvang van Ellipse, maar soms ook gewoon in dienst van de song. Zoals het een drummer betaamt.

Meest donkere nummer is misschien wel Swimming Trees, hoewel de piano daar nog als troostende factor over de duistere synths en drumrolls heen glijdt. Opnieuw is het evenwicht precair, maar netjes uitgewerkt. En dan is er nog de opvallende uitschieter en afsluiter Kendama, die niet alleen muzikaal, maar ook gevoelsmatig op een heel ander niveau zit. Hier wordt uitgepakt. Jawel, tussendoor wordt er nog naar adem gehapt, maar op zijn hoogtepunt is dit uitbundig, breed uitwaaierend en vooral erg mooi.

Het zal ons benieuwen wat dit duo nog zo allemaal in petto heeft voor de toekomst. Maar voorlopig hebben we hier nog de handen aan vol.