Forest Dweller - Forever Elusive
Eigen beheer
Op regelmatige tijdstippen stuurt de Brusselse DIY-ambientcomponist Julien Demoulin ons zijn nieuwste creaties door. De ene keer zuiver en dromerig, de andere keer vol zwaarmoedige en onrustige drones, en een derde keer als combinatie van beiden. Maar in elk geval wel vol emotie en diepgang.
Als Forest Dweller zoekt Demoulin op 'Forever Elusive' zijn heil in minimale, neoklassieke ambient. Een universum van dromerige fonkeltoetsen en spaarzame slaapkamermelodietjes sleept je negen tracks lang mee in zijn roes. Soms heel voorzichtig en minimaal druppelend, zoals A Vivid Imagination met zijn wat willekeurig neerdwarrelende noten, maar soms ook met ondersteuning van zweverige en gemoedelijke digitale viooltapijten. En bij Once A Common Effort komen daar zelfs nog wat voorzichtige, ritmische tics bij.
Feit is dat dit nieuwe album erg broze, minimale muziek bevat die – zoals bij de meeste releases van de klankkunstenaar – hun geheimen pas prijsgeven bij een luider volume of een hoofdtelefoon. Want een eerder eenvoudig geheel van willekeurige korte fonkeltoetsen blijkt in de diepte een wereld van details te bevatten. Vaak vol galm en halo’s, alsof je in een soort van ijskristalgrot zit. Om maar niet te zeggen dat een ogenschijnlijk statisch bos bij nauwkeurige studie ook vol leven, beweging en dynamiek zit.
Enkel Beyond The Edge Of Reality treedt wat buiten de paadjes. Plots worden de fonkelende waterdruppelnoten immers verstoord door metalige, afgekapte en luidruchtige drones, wat de rust en harmonie van de plaat wat verstoort. Dan klinken de zingende vogelgeluiden, wandelende en murmelende mensen, spelende kinderen en het geruis van de bomen bij Forever Elusive – ook een soort van breekpunt - meer als een verrijking.
‘Forever Elusive’ is in elk geval een erg consistente release. Een album met een mooie rode draad en een verhaal: het verhaal van het woud. “Waar de stilte tussen de geluiden even belangrijk is als wat je hoort, en waar gedachten zowel wegglijden als tot focus leiden,” heet dat in Demoulin zijn eigen woorden. Betoverende en mysterieuze ambient, zo mag je dat onthouden.