Flying Horseman - Mothership
Unday Records
‘Mothership’ de zesde langspeler van het collectief Flying Horseman, stond normaal gepland voor april, maar het vieze beestje corona stak daar een stokje voor. Nu, twee maanden later en exact tien jaar na de release van debuut ‘Wild Eyes’, wordt de plaat op de wereld losgelaten.
‘Mothership’ is naar Flying Horseman-normen een bijzonder bondig, direct en toegankelijk album. Desondanks blijft de secure gelaagdheid, die zo eigen is aan de band, toch volledig intact. Deel van de oorzaak is misschien wel te zoeken bij Jasper Maekelberg die als producer Koen Gisen na vier opeenvolgende samenwerkingen afloste. Frontman Bert Dockx en Maekelberg kenden elkaar niet persoonlijk, maar de verschillende muzikale achtergrond en persoonlijkheid zorgde voor een boeiende samenwerking.
De band was ook zelf al met het idee de studio ingetrokken om een kort album met korte songs te maken. Een intentie die er in het verleden ook al was, maar die steevast anders uitdraaide. Tot nu! Het funky Set Reset is dan misschien wel een symbolische song ondanks de licht sarcastische ondertoon in de tekst, funky is nooit zomaar funky bij een band als Flying Horseman. Ook Citizen en Flare bewijzen dit met steeds een stevige en creatieve ritmesectie, zweverige synths en backings en Dockx' doorleefde stem en wispelturige gitaarspel.
Voor de langste song op het album, Where Do You Live, worden we meegenomen op een dromerige en ingetogen tocht waar de stem en gitaar van Dockx beide ingehouden en bezadigd centraal staan. Daarna mag het energielevel terug de hoogte in met het pompende Hotel en het vinnige Secrets. Eerstgenoemde song zit vol kleine verrassingen en wordt na een heuse climax stilletjes te ruste gelegd. Secrets doet dat zeker niet, blijft opbouwen en krijgt zelfs een bescheiden anthemgehalte mee.
Nadien keert de rust terug met het bezadigde en innige Summer Dance. Het nummer neemt echter een plotse en hemelse wending, wanneer Dockx een dijk van een rauwe gitaarsolo uit de mouw schudt. Slotsong A Song That Lasts drijft op een sobere baslijn en sluipt stilletjes via een steeds herhaald mantra naar het einde van de plaat.
En dan? Zonder twijfelen die repeatknop induwen! Flying Horseman bewijst met ‘Mothership’ - wat een zalige titel en hoes ook trouwens - alweer waarom het één van de meest interessante bands van België is.