Floris Francis Arthur - Little Did I Know

Wolk Records

Little Did I Know

Misschien is het omdat we in onszelf zijn onzekerheid en angst herkennen dat we zo geraakt worden door de muziek van Floris Francis Arthur. Ook wij zijn er intussen achter gekomen dat met ouder worden niet alles op zijn plaats valt. Alleen weet Floris De Decker dat om te zetten in muziek. Muziek, waar wij dan op onze beurt iets zinnigs (?) over moeten zeggen.

De drie singles uit deze plaat, die tot nu toe vooruit gestuurd werden, gaven al aan dat 'This Is What I Know' geen slaapkamerplaat meer zou worden zoals 'There Never Is And Never Was A Masterplan' dat was. Inmiddels verzamelde frontman Floris De Decker een band rond zich met daarin Mauro Bentein (Vito, Cloudy-Oh, Laguna) als gitarist, bassist Xavier De Clercq (Pascal Deweze, Caspar Auwerkerken), Esther Coorevits (Jan Verstraeten, Galine) op viool en drummer Emilio De Temmerman (ENO, Milo Meskens). De productie nam De Decker zelf in handen.

Die stem is nog steeds uit duizenden te herkennen. De manier waarop de vocalen soms net niet breken en de inherente tristesse maakt een belangrijk deel uit van de songs van De Decker. Dat ze zelden vrolijk zijn sluit daar dan ook nog eens bij aan. Maar met de aankleding wordt het spectrum plots wel een heel stuk breder. En die aankleding beleeft een hoogtepunt met What We Don't Know. Niet alleen is dat een uitstekende song, de toevoeging van het kinderkoor was een meesterlijke zet.

Maar daar blijft het lang niet bij op deze plaat. Want It's Love Again is de ideale uitnodiging om verder te luisteren. Het is duidelijk dat de muzikanten elkaar verstaan en dat De Decker zijn songs met zorg heeft uitgekozen. Dat uitkiezen mag u trouwens letterlijk zien, want hij trok naar Tenerife om songs te schrijven. Uit een dertigtal demo's koos hij daarna de beste tracks. En die werden dan zorgvuldig uitgewerkt tot een geheel. Naast de singles en de eerder genoemde opener willen we graag ook Waiting For America promoveren tot mogelijke volgende single. De drive in die song is groot en slaat helemaal aan.

Meest opmerkelijke songs binnen het geheel zijn misschien wel Still A Child en even verderop Glitter Tears. Beide behoren tot de minder uitgelaten songs op de plaat, maar vormen tegelijkertijd een mooi contrast, dat bij nader inzien – zie ook de inleiding – perfect past in het universum van Floris Francis Arthur. Het zijn waarschijnlijk de meest zelfbewuste songs met teksten als “Fourty hours without sleep / Holding on to nothing” (Glitter Tears), maar net daardoor worden ze mooier. Van The End maakt hij zelfs een soort countrypastiche en ook daar komt hij probleemloos mee weg. Uiteindelijk lijkt hij trouwens toch nog goede hoop te hebben: “In the end I'll see you”.

Het is dus nog steeds dezelfde Floris De Decker, die achter deze liedjes zit. En daar is niks mis mee. 'This Is What I Know' is een stevige stap vooruit zonder dat hij zichzelf daarbij verloochent.

7 februari 2025
Patrick Van Gestel