Flo - Islas
Trad Records
Vaak, haast altijd, is een recensie van een nieuwe cd voor de recensent een uitdagende oefening, waarin hij naar eer en geweten de lezer een zo objectief mogelijk beeld van het verse materiaal moet proberen te geven. Melodieën worden gewikt, arrangementen gewogen, solo’s van gitaar, piano, saxofoon of wat dan ook tegen het licht gehouden en, last but not least, worden teksten gelezen, ontleed, uitgebeend. Met al die elementen tracht de recensent een zo leesbaar mogelijk stuk te schrijven. Enige subjectiviteit is haast niet uit te sluiten, maar laten we zeggen dat streven naar objectiviteit doorgaans toch de norm blijft. En toegegeven, na enige tijd, krijgt men daar een zekere vaardigheid in. Bij routine stopt men best met dat soort werk, maar ervaring kan de souplesse van een tekst alleen maar verhogen.
Delicater wordt het wanneer de recensent een instrumentale plaat mag bespreken, zoals in dit geval ‘Islas’ van Flo, aka Florian De Schepper. Van teksten is er geen sprake meer, het instrumentarium is herleid tot een gitaar. Gelukkig heeft de cd een titel meegekregen, ‘Islas’, en als we de titels van de nummers overlopen – Hydra, Tenerife, Kreta, Cyprus, …, - dan begrijpen we al beter waar Flo zijn inspiratie gehaald heeft.
'Islas' is Flo’s debuut als soloartiest. Maar in feite timmert hij al wel enkele decennia aan de weg, zij het een beetje weggedoken binnen de veiligheid van een groep of een duo. Hij is meermaals gelauwerd en ondertussen mans genoeg om het er alleen op te wagen. Dat doet hij met brio op deze cd. Flo heeft het snellere snarenwerk in de vlugge vingers, maar weet evenzeer met beheerste fingerpicking voor een pakkende sfeer te zorgen, en heel regelmatig combineert hij de twee stijlen in een compositie. De dominante invloed is duidelijk de folkmuziek maar daar blijf het niet bij.
Het is voor de hand liggend dat de muzikale eilandenreis, die zich hoofdzakelijk, doch niet exclusief, in de Middellandse Zee voltrekt, invloed heeft op de composities. Een Cypriotische sfeer kan onmogelijk op dezelfde manier verklankt worden als de Caraïbische vibes op Guadeloupe. Toch geeft Flo ons een steuntje in de rug, tot grote geruststelling van de recensent! Elk tune krijgt in de linernotes een beetje context of een anekdote mee. Dat helpt de luisteraar mee in de compositie te geraken. De kabbelende golfjes op Hydra, het verrassende uitzicht op Tenerife, een mix van ritmes op Guadeloupe, zelfs een mix van vanalles! Mooi en inhoudelijk enigszins beladen klinkt Büyükada, aanvankelijk stevig leunend op percussie en met een langzaam crescendo dat op het einde van de melodie weer wordt neergelegd. Klaterhelder klinkt de zonsondergang op Procida, een vingerhoed in de baai van Napels.
Af en toe bepaalt het eiland niet alleen de kleur van de muziek, ook de stijl van de compositie hangt met een (soms dun) draadje vast aan de plaats waar die gemaakt is. Gran Canaria heeft wat invloeden van berbermuziek en in Cyprus hoor je bijna de muezzin roepen doorheen de akkoorden die Flo op dit eiland op zijn gitaar vond.
'Islas' is een werkstuk dat kan bekoren om verschillende redenen: het is een erg gevarieerde verzameling tunes geworden, bezield uitgevoerd door een bekwame muzikant, en met alles in zich om de luisteraar mee te nemen op een reis die geen moment verveelt. Bij het begin van het nieuwe jaar, nu allerlei reisplannen gesmeed worden, kan deze plaat zeer inspirerend werken.