Eefje De Visser - Nachtlicht
Eefjes Platenmaatschappij
Driewerf hoera! Een nieuw jaar inzetten met een nieuwe plaat van onze favoriete Nederlandstalige artieste. We zijn in het verleden slechter van start gegaan. We hebben het over ‘Nachtlicht’, het derde album van Eefje De Visser.
De voorbije jaren wist Eefje De Visser op een rustige, maar vastberaden manier in Vlaanderen voet aan wal te krijgen. Vooral met haar vorige plaat ‘Het Is’ werd ze opgemerkt en opgepikt door Radio 1 en in Duyster op Studio Brussel. Daar was helemaal geen grootse promomachine voor nodige; puur op talent en via mond-tot-mondreclame baande De Visser zich een weg naar bekendheid.
Eefje laat zich tijdens het touren omringen door een vaste begeleidingsband, die meer en meer aan belang wist te winnen. Op de nieuwe plaat ‘Nachtlicht’ is dan ook duidelijk sprake van de groep Eefje De Visser.
Het dromerige en weemoedige, dat zo typerend is voor de sound van Eefje De Visser, blijft ook nu weer intact. Wel merken we dat de pure folk van weleer overgoten is met fikse scheuten elektronica en r&b. Dat was in het begin even wennen, maar hoe meer we naar ‘Nachtlicht’ luisteren, hoe meer we gaan houden van de broeierige, mistroostige en indringende sound.
Scheef was als teasersingle van het album al een erg sfeerbepalend nummer. Gestuwd door een eerder monotone beat, worden we op sleeptouw genomen doorheen het nummer. De sound wordt echter uitgebreid met allerhande extra partijen die zich slechts laag per laag, stap voor stap en van crescendo naar decresendo laten ontdekken.
Stof en de eerste, officiële single Mee zijn dan weer nummers, die een zekere zwoelheid bevatten door de fijnzinnige elektronica en dirigerende baslijnen. Deels poppy, maar ook sexy en, jawel, subtiel dansbaar.
Heerlijke pop horen we met veel plezier aan in Jong en Staan. Daar waar Jong zijn tijd neemt om op te bouwen en pas naar het einde toe ontbolstert, valt Staan van meet af aan met de deur in huis met een complexloze, poppy sound en een uiterst catchy refrein.
De sound van ‘Het Is’ wordt niet totaal overboord gegooid. Minimale nummers als Luister en Wel doen erg aan die plaat terugdenken. Relatief sober en puur met de stem centraal en mooi bijgekleurd met strijkers.
Maar de blikvangers van ‘Nachtlicht’ zijn de kleine, wondermooie en uiterst sprekende teksten van Eefje. “Als ik wakker word en hij is twaalf uur vliegen bij me vandaan / hij houdt zich in en ik lig stil / terwijl ik buiten de buien hoor over gaan / we vlogen onder de witte wolken over land na land heen / de korte dagen werden langer en ik landde rustig en in je handen nu het nachtlicht brandt”, klinkt het in Wakker. We verzinken er keer op keer van in een spontaan dagdromen.
De titel ‘Nachtlicht’, de energie van de nummers en het artwork kloppen tot slot naar ons aanvoelen als een bus. We voelen de overgang van dag naar nacht met aan de horizon nog het wegebbende avondrood en het opwellende nachtlicht.
Zou het kunnen dat de eerste nieuwe plaat van het jaar al tekent voor dé plaat van 2016? Het zou ongezien zijn, maar met ‘Nachtlicht’ levert Eefje De Visser een warme, diepgaande, weemoedige en evenwichtige plaat af van een verbluffende klasse. En het wordt alleen maar beter…