dirk. - Album
Gentle Recordings
Twee jaar geleden crashte Protection Patrol Pinkerton op de kronkelige paadjes richting ander geluid. Geen nood; ondertussen groeide baby dirk. op in de luwte en ondertussen is die kleine neuroot groot en kakte hij een ferme plaat uit.
De meeste muziekfans zullen dirk. kennen van Humo’s Rock Rally, maar de band was al twee jaar bezig voor ze daar de bronzen plak grepen. In 2014 was er al een eerste single Hide, die in retrospectief een pionier blijkt van de huidig nineties-grunge-revival en die gewoon ook comfortabel op zijn plaats staat tussen de zeven andere songs op ‘Album”.
Drummer Ruben Vanhoutte is ondertussen vervangen door Robin Wille, maar verder bestaat dirk. nog steeds uit Jelle Denturck en Pieter-Willem Lauwers, die ook al bij PPP zaten en gitarist Frederik Desmedt die destijds bij Are We Serious? enthousiast aan de snaren plukte. Met hun vieren gaven ze met Gnome een kopstoot nog voor de eindejaarskater een kans kreeg en dat doen ze hier gewoon acht keer na elkaar tot het bloed uit de oren en neus gutst.
Dirk. mengt existentialisme, teen angst en humor met een heerlijke jaren-negentig gitaarsound. “I only hate myself when I fuck things up / And I fuck things up all the time”, zoals Denturck zingt in het afsluitende Fuckup, is wat dat betreft perfect exemplarisch; zeker als hij daaraan toevoegt: “Don’t wanna be the fat kid on the train / I used to be the fat kid on the train.” Met die mix zit dirk. pal op de mooiste golf van de tijdsgeest.
En de jongens surfen een perfecte tien “down the line” van die golf. Denturck zingt getormenteerd, maar vergeet nergens de melodie, ondanks al het beukende gitaar-, drum- en basgeweld. Eigenlijk doet hij zo wat destijds ook ene Kurt C. deed bij een bandje uit Aberdeen, WA.: streven naar de perfecte popsong. Het enige verschil is dat hier wel altijd die zelfrelativerende humor terugkomt. Als Denturck, tussen de killerriffs door, in Milk “Solitude is easy” zingt, volgt daar bijvoorbeeld meteen “You just do it on your own” op. En wat te denken van “I want you to milk me / I like dairy porn”?
Ook als bassist laat Denturck zich opmerken, het meest nog in Toothpick, de song die hij in zijn eentje opstart, vooraleer de drie anderen inpikken en het tempo nog opgedreven wordt. De enige keer dat deze song geen moshpit zal ontketenen, is die keer dat hij voor de zombies in De Zevende Dag gespeeld zal worden.
Ons advies? Speel ‘Album’ met de volumeknop naar rechts elke maandagmorgen voor het werk. Tot vrijdag heb je geen Red Bull of Monster meer nodig! Al was het maar omdat je ontdekt dat het voor sommigen elke dag maandagochtend is. Toch ook een puntje van kritiek: waarom staat Hit er niet op? Nu blijft de plaat onder het half uur. En ja, elke kick is kort en heerlijk en dat is ‘Album’ ook, maar we hopen toch op een bonustrack op de vinyl.
Beluister of koop 'Album' hier.