Destroyer - Ken

Dead Oceans

Ook 'Ken' is vanaf de eerste woorden, zelfs bijna van de eerste geluiden, herkenbaar als een plaat van Destroyer. Opnieuw dook Dan Bejar in de muzikale jaren tachtig en gaf hij ze een heel eigen draai.

Ken

Of 'Ken' iets met Barbie te maken heeft, durven we te betwijfelen. Hoewel je met Dan Bejar nooit weet. Hij heeft zo zijn eigen idee van humor, die best wel eens durft doordruppelen tot in zijn muziek.

Met Sky's Grey zet Destroyer in elk geval meteen de toon. De ochtend breekt aan, maar de lucht is grijs. Je kan hem zo voor je zien. Muzikaal worden de synthesizers niet geweerd. Een heel contrast met In The Morning, waarin Destroyer zijn eigen ode brengt aan Springsteens ondergewaardeerde langspeler 'Tunnel Of Love'. Ook hierover hangt een zweem van het noodlot: “You thought that it'd be alright in the morning”, maar dat is het dus niet. De gitaren, die doorheen het nummer zweven, verwijzen trouwens ook nog naar de new wave van Joy Division en bij uitbreiding New Order.

Een referentie, die wordt voortgezet in Tinseltown Swimming In Blood, waar de hint misschien nog duidelijker is. Let wel: Bejar blijft zijn typische eigenheid behouden door er bijvoorbeeld een verdwaalde sax doorheen te jagen. Ook Sometimes In The World ademt de tachtiger jaren, maar krijgt een extra dimensie met de snerende gitaar, die de song op gang trekt en ook tussendoor mag uithalen.

Neem daar nog de onderhuidse vingerwijzing richting The Smiths bij aan het begin van Cover From The Sun, waarin een tekst als “Nancy takes a bow / Sheila takes my hat”, rechtstreeks naar Sheila Take A Bow van de gevierde indieband verwijst en ook de muziek niet zover verwijderd ligt van dezelfde band, en je begrijpt dat Bejar volkomen hooked is aan de eighties. Maar u hoort ons niet klagen zolang hij dit soort platen maakt.

Naast de uptempo songs is er ook nu ruimte voor meer relaxte nummers als Saw You At The Hospital en het prachtige Rome, waarin Bejar zijn Marlene Dietrich-stem ten volle inzet. Het is net die combinatie die Destroyer tot Destroyer maakt en waarom wij deze band niet los kunnen (of willen) schudden.

Met 'Ken' heeft Destroyer een prachtig vervolg op het zo al prachtige 'Poison Season' gemaakt en is het voor ons alvast geen optie om zijn optreden van 17 december in de Botanique te missen. En waar zijn de barbies van mijn dochter nu weer?

 

29 november 2017
Patrick Van Gestel