Dennyiah - Human Aspect

Self-released

Wat raast er meteen door je hoofd, als je Slowakije als topic krijgt? Het ligt ergens "ginderachter" in Centraal Europa, bestaat voornamelijk uit berggebieden, je had er de Fluwelen Revolutie, verder nog Bratislava, het Pohoda-festival en natuurlijk de Negende Symfonie van Antonín Dvorák! Met dank aan Google, want echt veel komt er toch niet naar boven als we eerlijk zijn. Klopt, het was naast Tsjechië één van de focuslanden tijdens Eurosonic Noorderslag 2019, maar veel lijkt er toch niet te zijn blijven hangen. Laat Dennyiah daar nu verandering in brengen.

Denisa Gajarska (zang) en Ľuboš Šoltés (gitaar, achtergrondzang) ontmoeten elkaar tijdens een muziekproject in november 2015. Het klikte meteen en de twee begonnen songs te schrijven. De focus ligt op popmuziek, stevig gekruid met blues, soul, groove en een scheutje etnische invloeden. Het debuutalbum Human Aspect ademt de ruwe vastberadenheid van "steel town" Košice, de tweede grootste stad in Slowakije en de plek waar het ellemaal begon.

Wat meteen opvalt, is de hoge mate aan professionaliteit bij het duo. Dat begint met het (productionele en visuele) niveau van een eerste reeks video's, vertaalt zich verder in de kraakheldere productie van het debuut en resulteert uiteindelijk in een verzameling uitstekende nummers.

Maar de echte troeven liggen bij Denisa en Ľuboš als performers. Met een stem, die aansluit bij soul- en popdiva's als Adele, Amy Winehouse, maar ook een Jess Glynne (luister maar naar die stemkleur bij momenten) weet de jongedame de juiste snaren te raken, kan ze die beroeren en doet ze regelmatig onze kinlade omlaag klappen. Wanneer het moet, laat ze die fantastische "pipes" schuren als een jonge Joan Osborne. Steeds behoudt ze echter de controle en nergens gaat ze uit de bocht.

Geen krulletjes en tierlantijntjes. Het blijft allemaal oprecht en authentiek en dat getuigt van grote klasse. Ľuboš zorgt er met zijn gitaargeluid voor dat die goed in het oor liggende (pop)melodieën meer diepgang krijgen dan we binnen het genre gewoon zijn. De nummers baden als het ware in een Americana-sfeer, krijgen een soulvolle touch of zelfs een ruk richting rock.

Dat de twee gerenommeerde muzikanten als Adam Bałdych (viool), Keith Carlock (drums, zie ook Steely Dan, Sting, John Mayer) en Kevin Scott (bas, o.a. Fergie) wisten te strikken, is een zoveelste troef bovenop alle reeds vermelde troefkaarten. Ze hadden evengoed kunnen opteren voor elektronica, maar verkozen authenticiteit en klasse.

Al deze aspecten dragen er tenslotte toe bij dat de variatie aan nummers, die gebracht worden, toch een eenheid vormen. Of het nu om uiterst dansbare songs als S.A.D. of Running gaat, om ingetogen pareltjes als Humble Man en Let Me Go of episch aanzwellende ballads als Kingdom en Carry My Soul, de stempel is duidelijk Dennyiah, nu reeds. 

Laat ons nog twee nummers vermelden die er wat ons betreft torenhoog uitspringen: het wonderbaarlijke, duistere en pakkende Iohan, een eerbetoon aan videomaker en natuurliefhebber Iohan Gueorguiev, met een glansrol voor violist Adam Bałdych. Absolute wereldklasse! En daartegenover staat dan Sailor, een ontroerend folky juweeltje dat volledig drijft op akoestische gitaar en een fenomenale stem.

Als het eens niet moet rammelen en kletsen aan alle kanten en klinken alsof het ergens in een bouwvallige garage is opgenomen, geef dan zeker Dennyiah een kans.