Delving - All Paths Diverge
Stickman Records
Na het debuut van Delving dienden er uiteraard optredens te volgen. De band, die Nick DiSalvo daarvoor rond zich verzamelde, is nu ook de band die Delving is geworden, ook al is het de frontman die de ziel vormt.
DiSalvo schreef 'All Paths Diverge' wanneer hij de tijd had: op tournee en in de studio met Elder. De ideeën waren tegen die tijd al aanwezig en ook nu weer laveert Delving tussen allerlei genres, die in de interessesfeer van DiSalvo lagen. De albumtitel is dan weer een allusie op het spreekwoord dat alle wegen naar Rome leiden. Alleen wordt het hier omgedraaid: niks staat vast, verandering is onvermijdelijk.
Allemaal goed en wel, maar de basis van 'All Paths Diverge' is nog steeds dezelfde als die van 'Hirschbrunnen': er wordt gespeeld met progrock, met synthesizers, met ambient en van teksten of zang is nog steeds geen sprake. Maar wie al dronk van de eerste plaat, zal zich ongetwijfeld ook graag laven aan deze langspeler. Zeven songs lang (en zeven lange songs – tussen zeven en veertien minuten duurtijd) wordt de luisteraar heen en weer geslingerd tussen allerlei invloeden. Vaak gebeurt dat dan ook nog eens allemaal in één song.
Zodiak (niet toevallig het langste nummer) is van die laatste stelling het beste voorbeeld. Een thema wordt ingezet op gitaar en je bent al meteen geïntrigeerd. Er zijn gitaren, maar ook synthesizers. Een (Elderachtige) riff wordt eraan toegevoegd, waarna het thema evolueert, maar voor je dat doorhebt, neemt het originele thema al terug de overhand... om dan weer terug naar de achtergrond te verdwijnen. Je krijgt niet de kans om af te dwalen. Telkens weer word je op het verkeerde been gezet. En net als je denkt het nu allemaal wel gehad te hebben, neemt een filmische (zijn er andere?) ambientpassage het nummer over. Dat ambientstuk invoegen is iets wat wel vaker gebeurt in de nummers van Delving. In Vanish With Grace is het contrast minder groot, maar nog steeds heel erg aanwezig. En ook opener Sentinel wordt opgebouwd vanuit een ingetogen opbouw.
Daartegenover staat de kracht, die uit de rest van de nummers straalt. Het is onmogelijk om dit als achtergrondmuziek te gebruiken. Ofwel luister je met al je aandacht of je bent meteen een heel stuk kwijt. Vandaar waarschijnlijk dat je helemaal weg bent van deze muziek of ze eerder storend vindt. Wij horen vooral onder de eerste categorie, maar iets zegt ons dat u dat al doorhad.