De Kift - Bidonville
Eigen beheer
Wat hadden we daar graag bij geweest, bij die voorstellingen die De Kift gaf op Terschelling op dat zelf gebouwde stort. Gelukkig is er nu 'Bidonville', de uitloper van dat unieke project.
De Kift is meer dan een band. Altijd al geweest. Dat zie je alleen al aan de vormgeving van die cd's. Vinylfanaten mogen dan de mond vol hebben van de visuele meerwaarde van lp's, De Kift toont al vijftien jaar lang dat je ook met cd's fantastische dingen kunt doen. En wij zijn ervan overtuigd dat ook dit stapeltje (Turkse en Joegoslavische) bankbiljetten weer zal gekoesterd worden door de liefhebbers. Alleen daarvoor zou je dat kleinood al kopen.
Maar daarbovenop is er dan ook nog de muziek uiteraard. En ook die is om duimen en vingers (misschien wel even wassen vooraf) bij af te likken. Want 'Bidonville' is als een spinnenweb, dat netjes doorheen je brein wordt geweven en waaraan geen ontkomen is. In elke song vind je verwijzingen naar andere songs. Woorden ("ritselen") die steeds weer terugkeren, al dan niet in een andere betekenis, namen en personages die al dan niet terloops vermeld worden. Zie het als een muzikaal zoekplaatje. En je krijgt er nog een handleiding bij ook. Want de teksten staan netjes afgedrukt in Nederlands en Engels op de bankbiljetten.
Trouwens, zelfs Nederlands is te beperkend voor deze band, want je vindt er zelfs een nummer in een Kempens dialect op terug: Lotti, ook min of meer fonetisch uitgeschreven op de biljetten. Naast onder meer hiphop (Harde Munt) en het van bij de roots van de band al aanwezige punk is ook de Vlaamse dialectpop deze Hollanders niet ontgaan. En alles wordt uiteraard mooi aangevuld met die typische fanfareklanken.
Het onderwerp van deze plaat is uiteraard niet ver te zoeken. Aan de wegwerpmaatschappij valt nu niet te ontkomen. Ieder kiest zelf hoe hij daarmee omgaat en probeert de echt belangrijke zaken des levens daarbij niet uit het oog te verliezen. En sommigen slagen daar al beter in dan anderen. Zoals Bavink, dat (of die) op zijn eigen, wat onhandige manier zijn liefde aan Lotti – weer die verwijzing – verklaart. Anderen hebben het dan weer eerder voor Geld.
Ach, u zoekt er maar achter wat u zelf wil. Het staat u vrij de plaatjes zelf in te kleuren. Op het stort vindt u vast wel een stel kleurpotloodjes in nog min of meer bruikbare staat. Ook dat maakt immers deel uit van een cd van De Kift. Want De Kift is meer dan een band. Altijd al geweest. Of hadden we dat al gezegd?