Danny Blue And The Old Socks - Boys

Eigen beheer

Danny & The Blue Socks werden al wel eens “Mac DeMarco van den A…” genoemd.

Afgaande op het lo-fi je-m’en-fou-tisme van de eerste ep, zou je dat nog kunnen begrijpen, maar de boys slaan op de nieuwe ep duidelijk een nieuwe weg in. En dan waren er ook nog de finaleplaatsen in zowel De Nieuwe Lichting als Humo’s Rock Rally zo’n twee jaar geleden. Die bewezen toch wel dat de Antwerpse band zelfs toen al de test met het A-merk doorstond.

Verantwoordelijk voor de nieuwe koers is misschien wel Pieter-Jan Decraene (met Rhinos Are People Too ook al een winnaar van De Nieuwe Lichting). Hij stuurde als mixer en producer de vijf anderen richting een steviger en meer experimenteel, maar ook een volwassener geluid.  

Single en titeltrack Boys werd vooruit gestuurd en klonk als De Staat op toverballen. Het was even wennen en dus werd I Don’t Mind op single getrokken, een song die nog redelijk verwant is aan het oudere werk. Hetzelfde kan trouwens gezegd worden van single nummer drie, Twins, omdat dat het meest relaxte nummer is van de ep.

Opener Don’t Cry Near At The Pond getuigt dan weer van de nieuwe koers. Het start redelijk conventioneel met nogal wat eighties-invloeden, maar nog voor je een minuut ver bent, begint de noise al op te bouwen. Er wordt dan nog even gas teruggenomen, maar het einde mag gerust barok genoemd worden om het woord kakofonie niet te gebruiken.

Hoogtepunt van de ep is I Ain’t Got Everything At All met jachtige gitaren en een tekst die eerder geblaft dan gezongen wordt. En net als op de titeltrack is het middenstuk behoorlijk kaleidoscopisch. Horen we daar een sax verkracht worden? Het klinkt alleszins behoorlijk spannend.

Danny Blue & The Old Socks stelt het nieuwe werk op 14 maart voor in de AB, maar dat optreden is al bijna uitverkocht. Meer kans om hen live te zien, heb je hier.