Butsenzeller / Zool. - Humanity / Empathy
ConSouling Sounds
Mogen we even uw aandacht? Voor jullie misschien nog ietwat vaagjes, maar wij zijn toch wel fan van het lichte elektronicawerk van Zool. aka Gerry Vergult aka Fred A. (Aroma Di Amore) aka Kolk (Nederlandstalige drum’n’bass) aka … En we zijn niet minder fan van de vele wilde after concert dj’sets van dj Bootsie Butsenzeller of diens al even wilde drumwerk bij ondermeer A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen, DAAU, Traktor of zelfs Kapitein Winokio. Beide “Antwerp underground”-gezichten, multi-talenten en mister know-it-alls staan samen al eventjes op de planken bij de Zool. liveshows of durven al eens te jammen in een wereld van live drum-elektronica. En daar mag je met deze release mooi van proeven.
In feite krijg je vijf tracks van de hand van mister Butsenzeller en vijf tracks van de hand van Zool., als een soort van split-lp van een kleine veertig minuten. Ieder heeft ook de basis gelegd voor dat handvol tracks en die uitgewerkt in de eigen homestudio. Om vervolgens door te sturen naar de ander om verder te verfijnen. En dus speelt elk ook op de nummers van de ander mee.
Ach, het is een leuk experiment. Eerst een handvol melodieuze proefjes van B. in rasechte Krautrockstijl: van sfeertoetspartijen met kraakeffecten tot spooky scapes met jazzdrums of psychedelische noise van grimmige postrock. Op de eerste track na allemaal met stevig wat onderhuidse, gebalde energie. Geplukt uit een gigantisch archief van zo’n honderd onafwegerkte corona-lockdown-ideeën en bij deze eindelijk op punt gezet. Met een humoristische ondergrond waarbij een track getiteld 999999999999 Blankets wordt opgevolgd door een Pillow Fight. Lockdown? Jaja.
En vervolgens meer elektronisch geladen idm-creaties van Z. Lees: dromeriger, minder extravert en meer rond softe emoties. In de eenvoud van huiskameropnamen met gitaar, piano en ondersteunende digitale devices en minder prominent drumwerk… van Butsenzeller. Filmisch, dromerig en zelfs met knipogen naar grote drone- en snaarambientmeesters als Robert Rich (van wie de titel Seven Veils geleend werd). Van de kant van Zool., de drijvende kracht achter dit tweemansproject, onthouden we vooral een duister en mechanisch Flux met een kanjer van een bas- en ritmegroove die in de verte lichtjes naar dat ninetieshitje Dub Be Good To Me van Beats International knipoogt.
De gemeenschappelijke interesse voor een Do-It-Yourself-aanpak, punk en ambientmuziek komt hier duidelijk naar voren. Omdat de heren niet echt rekenen op gigantische verkoopssuccessen (die trouwens ook niet echt bij de status zouden passen), hebben ze deze release zelf maar op goudkleurig vinyl geperst. Oh ja, en alsof het verhaaltje nog niet complex genoeg is, vind je op de Bandcamppagina van de heren nog eens remixen die de één van de songs van de ander maakte. Grijze haren? Neenee, gewoon “doen”. Iets zegt ons trouwens dat dit geen eindpunt is in de plannen van beide heren.
Tenslotte delen we nog een paar extra bonuspunten uit voor de grappige litho hoestekening van bevriend Antwerps kunstenaar Bert Lezy. Het is niet alleen goud wat blinkt…