Blaudzun - Jupiter Part II

V2

Blaudzun is bezig met een erg ambitieus project. Zijn vijfde langspeler is zowaar een drieluik. Na ‘Jupiter Part I’, dat in het najaar van 2016 uitkwam, was er in maart 2017 reeds 'Part II'. Opnieuw negen nummers die erg herkenbaar, maar in tegenstelling tot 'Part' I iets ontvankelijker klinken.

Voor alle duidelijkheid: 'Jupiter' is dan wel een drieluik dat samen de vijfde plaat zal vormen, maar het gaat wel degelijk om drie apart geschreven en opgenomen platen met op zichzelf staande deadlines, opname- en mixmomenten en tournees. Een bijzonder arbeidsintensief idee dat ook Johannes Sigmond wat onderschat heeft.

Door de ingeplande deadlines is het, naar eigen zeggen, al meermaals gebeurd dat er op weg naar de opnamestudio nog snel aan teksten gewerkt moet worden die de dag nadien al gemixt moeten worden. Toch kunnen we stellen dat dit kunst- en vliegwerk geen invloed heeft op de kwaliteit, want dit tweede luik staat mooi tussen Blaudzuns ander werk.

Starten doet de plaat met een zacht en melancholisch When We Wrote This om dan met Mud echt zwaar met de deur in huis te vallen en op het einde zelfs de baritonsaxofoon onstuimig, maar raak zijn ding te laten doen.

Single Press On (Monday’s Child) klinkt erg pittig en speels en laat Sigmond ongedwongen afwisselen tussen zijn gewone bariton en falset. Daartussen gaat de band mooi in de breedte spelen, maar is er toch ruimte voor nu en dan een subtiel gitaarriffje.

Het uptempo Outside The Lights Of The City vormt misschien wel de meest stevige brok van 'Part II'; groots gearrangeerd met blazers, een funky ondertoon en een brug die heerlijk opbouwd naar een climax.

Echt verrassen doet Blaudzun niet met ‘Jupiter Part II’, maar de vraag is of dat wel hoeft. De band klinkt als vanouds verfijnd, melodieus en rijkelijk geïnstrumenteerd, maar ook bijzonder assertief. Johannes Sigmond weet duidelijk wat hij wil. Wij kijken er al naar uit om onze trilogie vervolledigd te zien.