Birds That Change Colour - Nova Albion
Fons Records
U wist het natuurlijk al veel langer, beste ornitholoog. Quasi elke vogel verandert van kleur, zijnde van broedkleed naar dagelijks plunje en terug. Maar Birds That Change Colour blijkt dus ook een fris hoentje in onze Vlaamse bluesrockwereld. Met dit muzikale alter ego broedt Koen Kohlbacher een heerlijk ruw gespikkeld, derde muzikaal ei uit. Eentje waar de bluesy sixties nog steeds een mooie plek krijgen, maar waar zeker ook lekker van leer … eeuh veer kan getrokken worden.
Zonder echt in wilde superlatieven te vervallen, maar deze derde plaat van Birds That Change Colour groovet echt wel lekker weg. We bleven lang haperen bij de heerlijke Americanariff van het harmonieuze Shaman’s Apprentice Blues (bonuspunt voor de titel, tweede bonuspunt voor de Primal Scream-knipogen!). Hetzelfde geldt voor de heerlijk slepende, Gram Parsons-countryvibe van een zwalpend, gospelachtig In The Middle Of Our Lifetime. De roes van de blues, weet u wel.
We spreken over een plaat die prikkelt door in The Song Is You in ijle dwarsfluitriedels weg te zweven of in Big Sur in mijmerende murmelmuziek over te gaan. Ongedwongen en zonder muzikale oogkleppen. ‘Nova Albion’ refereert niet enkel naar de landingsplek die ontdekkingsreiziger Sir Francis Blake verzon wanneer hij op de Amerikaanse westkust belandde, maar vooral naar de culturele smeltkroes die eruit voortvloeide en bij deze muzikaal vertolkt wordt. Harmonieuze, Amerikaans geïnspireerde folkrock van de bovenste plank. Alsof lekker aanmodderende vijfminutensongs in één trek uit de pen vloeien, hier en daar opgesmukt met een extra gitaarsolo. Alsof Birds That Change Colour in rechtstreekse leer is gegaan bij het legendarische The Grateful Dead. Alsof Koen, Niels en Dimitri een natuurlijke vocale driestemmigheid bezitten die zich heerlijk met een nogal kleverige gitaarsaus laat overgieten.
En nee, die akoestische ballade Born Old had niet gehoeven, al biedt hij wel een lekker stukje sfeerschepping. Op één of andere manier haalt het nummer even de vlam uit de ‘Nova Albion’-pijp. Het gezelschap weet zich echter tijdig te herpakken en deze dertien songs met internationale allure uit te zingen. Zeker proberen, die handel. Shaman’s Apprentice Blues … wie verzint het?