Beck - Colors
Capitol Records
Op 'Colors', het langverwachte album van muzikale kameleon Beck, bevestigt hij zijn status als één van de meest interessante artiesten van zijn generatie.
Al van bij opener Colors is het een feest van herkenning. Upbeat popmuziek die zo rijk en gelaagd is dat die eigenlijk alleen maar uit de koker van Beck Hansen kan komen. 'Colors' is een album waar hij jarenlang aan werkte. Dat proces bestond vaak uit vallen en weer terug recht krabbelen, liet hij in diverse interviews verstaan. Maar die trial- en errorfase loonde en zodoende zorgt Beck, na relatief sobere albums als 'Morning Phase', met het veelkleurige 'Colors' een feestelijk voor tegengewicht.
Eerder liet hij al beestige singles als Wow en het prachtige Dreams horen. Die geven al de richting van het hele album aan. 'Colors' is kwiek, opgewekt, en vol van frisse energie; alsof Beck zich nooit beter heeft gevoeld. Heel het album door is er sprake van een koortsige euforie die alles mogelijk lijkt te maken. In Up All Night, waarin hij zich van clichés bedient als "There's nothing I wouldn't rather do / I just wanna stay up all night with you" wordt dat geïllustreerd.
Als vanouds laat Beck zich op dit samen met producer Greg Kurstin in L.A. opgenomen album leiden door allerhande thema's en inspiraties. Dear Life is slechts een manier om het leven zelf te bevragen, terwijl het funky No Distraction hetzelfde doet met moderne technologie (smartphones, Apple watches,...). En passant smokkelt hij ook nog een echo van Daft Punks samenwerking met Pharrell Williams Get Lucky in de mix.
Gaandeweg wordt duidelijk dat dit ook een complex album is, ondanks het gegeven dat de songs hapklaar geserveerd worden. Het is pop, bijzonder goed gemaakte pop zelfs. Tien nieuwe Beck-songs die vooral het leven zelf moeten bevestigen. Misschien is 'Colors' zelfs het meest vitale album dat Beck tot hiertoe maakte. Het is overduidelijk een party-album, eentje dat Beck eigenlijk zo in de vingers heeft. Hij is ontzettend gelukkig en wil dat geluk vanzelfsprekend met de wereld delen. Of zoals hij het in Fix Me formuleert: "I don't mind if the sea washes over the city tonight / I'm set free".
Die zorgeloosheid is één van de meest wezenlijke kenmerken van dit album. Fans gaan hier vast van smullen, ook al omdat hij als vanouds allerlei muzikale invloeden opslorpt en weer uitstoot (The Beatles, Prince, Daft Punk, Sly And The Family Stone,...) Tezelfdertijd zitten we ergens met het idee dat het net iets te gladjes weghapt. Vrijwel elke song is een potentiële single; misschien was enige tegendraadsheid meer aangewezen.
'Colors' is een kaleidoscopische, muzikale ervaring in high definition, waarmee Beck bevestigt dat hij één van de meest boeiende artiesten van deze generatie is.