Banks - Goddess

Universal

Achter elke sterk man staat een vrouw, dat is algemeen bekend. Achter deze vrouw staan echter tien sterke mannen en dan tellen we alleen nog maar de producers. Is zo veel niet te veel?

In dit geval niet. De reden? Die tien mannen zijn niet van de minsten. Onder hen: Lil Silva, Justin Parker (Lana Del Rey, Rihanna, Ellie Goulding), Jesse Rogg (Sam Sparro), Shlohmo (How To Dress Well, Tomas Barfod), Jamie Woon en Orlando T.E. Higginbottom (aka Totally Enormous Extinct Dinosaurs).

Opmerkelijk genoeg is er over het algemeen genomen zelfs coherentie tussen de songs. Wie de singlestroom van Banks het laatste anderhalf jaar volgde (acht van de veertien nummers werden al eerder uitgebracht), verrast dat niet. Bindende factors zijn de typische stem van Jilian Banks en het feit dat ze voor elk van de veertien songs zelf de (vaak openhartige) teksten schreef.

Van bij het begin situeert Banks zich in het wereldje van de moderne rnb met onder andere een tour met The Weeknd, maar op het album horen we ook de (grimmige) popkant van Banks. Someone New is zelfs een singer-writerdingetje waarin ze zich enkel met een akoestische gitaar laat begeleiden en afsluiter Under The Table is een pure pianoballad. Even wennen toch.

Het best is Banks immers wanneer zenuwachtige drum‘n’bass-kliks en plompe bassen naar de oppervlakte borrelen, zij met haar brede register daarover zingt en onverwachte breaks voor stilte en ruimte zorgen. Dat soort nummers krijg je met Alibi, This Is What It Feels Like  en Goddess (met de geweldige tekstlijn: “Fucking with a goddess and you get a little colder”, die net het tegenovergestelde effect heeft).

Ook straf zijn de slows vol slagschaduw. Brains, met rustige toefjes elektronica en Waiting Game, waarin aanvankelijk eerst een eenzame piano Banks begeleidt, maar waarover langzaam vette elektronica druipt als heet, slechts nipt verdraaglijk kaarsvet. Ook het zwoele, dansbare Stick waarvoor TJ Carter de muziek componeerde is een speciale vermelding waard. Deze kenden we nog niet, maar past perfect in het geheel.

Maar de juwelen in de tiara van deze nieuwe popgodin zijn de soulvolle, vol weemoedige strijkers gestoken ballad, You Ought To Know Where I’m Coming From en ook de ijzersterke, maar hier te lande compleet genegeerde single Begging For Threads.

De echte fans zullen wat teleurgesteld zijn met het geringe aantal nieuwe tracks op ‘Goddess’ (en die behoren, Stick uitgezonderd, ook niet tot de absolute toppers), maar de nietsvermoedende popliefhebber die Banks zal ontdekken met deze debuutplaat zal duimen, vingers en oorlelletjes aflikken.

Banks staat op 10 november in de Botanique.