Atoms For Peace - Amok

XL Recordings

Radiohead-fans aller lande kunnen juichen, want ‘Amok’ van Atoms For Peace is af én klaar voor release. Atoms For Peace is de groep die Radiohead-frontman Thom Yorke in 2009 bij elkaar had gebracht, in eerste instantie om de eerste soloplaat van Thom Yorke, ‘The Eraser’ (2006) live te brengen. Dat bleek zo vlot te gaan dat er meteen nog een hele plaat uit voortvloeide.

Atoms For Peace zijn: Thom Yorke zelf, vaste producer van Radiohead Nigel Godrich op synth en als producer, Braziliaans percussionist Mauro Refosco, drummer Joey Waronker (die zijn strepen verdiende bij R.E.M. en Beck) en ook nog – opmerkelijk – Flea van Red Hot Chili Peppers.

Thom Yorke trekt natuurlijk het laken naar zich toe door de beats te verzorgen en zich meteen op te werpen als frontman, maar dat alle groepsleden echt wel een meerwaarde beteken, horen we al in openingstrack Before Your Very Eyes: stevige beats, een eenvoudige maar nadrukkelijke baslijn, percussie die pas tot zijn recht komt door een hoofdtelefoon en dan na tweeënhalve minuut plots ook die synth. Topnummer.

Before Your Very Eyes is het begin van een album dat drijft op beats, maar wel een stuk gevarieerder klinkt dan 'The Eraser' of – en we zeggen dit met pijn in het hart – het teleurstellende en toch nogal eentonige 'The King Of Limbs'. Op ‘The King Of Limbs’ stonden een aantal nummers die onderling inwisselbaar leken, op ‘Amok’ is dit niet het geval.

Default werd vorig jaar al gelost als eerste single en deed ons meteen uitkijken naar meer: het nummer kan naast het beste werk van Radiohead liggen en verveelt nog steeds niet na vier dozijn luisterbeurten. De genialiteit zit ‘m in de details: Default zou niet hetzelfde zijn zonder het belletje dat een keer of twee weerklinkt.

Het is moeilijk referenties te vinden voor Atoms For Peace, behalve dan de elektronische Radiohead. Atoms For Peace trekt je mee in een eigen universum waarin je een cocktail voorgeschoteld krijgt van elkaar ondersteunende en tegenwerkende beats, tegendraadse synths en vaak cryptische teksten die worden gehuild door Thom Yorke.

Blij is Yorke nog altijd niet, zo klinkt het troosteloos en fatalistisch “I couldn’t care less/ such a mess/ I know it’s useless” in Unless. Maar ‘Amok’ is zo uiterst dansbaar en opzwepend dat de stem en de tekst eerder een achtergrond vormen bij de muziek. “You don’t get away” blijft Yorke herhalen in Stuck Together Pieces en inderdaad: verzet is nutteloos, de plaat trekt je mee. Slechts één keer mag het tempo een ietsje omlaag, in Ingenue.

En ook al klinkt hij zo niet, Thom Yorke gaf aan dat hij tijdens de vier weken durende opnames van ‘Amok’ totaal ontspannen was en voor de eerste keer besefte dat werken ook gewoon leuk kon zijn. In Default zingt Yorke “It slipped my mind/ and for a time/ I felt completely free”. Het lijkt symbool te staan voor ‘Amok’: niets moet, alles mag en spelplezier staat voorop.

Onlangs raakte bekend dat de mannen van Radiohead in het najaar van 2013 weer zullen verzamelen in de studio om verder te werken aan een volgende plaat. Dat betekent dat er nog een heel voorjaar en een hele festivalzomer openliggen om Atoms For Peace naar de podia te brengen (de eerste data beginnen binnen te druppelen).

Gun het drie kwartier van uw tijd, want het is het waard. En dan nog eens. En nog eens. En nog eens...