Andy Shauf - The Party

Anti R

Shauf wie? Dat vroegen we ons af toen we het voorprogramma van The Lumineers zagen tijdens hun laatste Europese tournee. Bleek de man toch al een zekere staat van dienst te hebben.

Zijn vorige albums kwamen uit bij kleine labels in Canada en het duurde dan ook tot vorig jaar tot hij werd opgemerkt in de Verenigde Staten. Zijn ‘The Bearer Of Bad News’ leverde hem een deal op bij ANTI en in het zog van The Lumineers probeerde hij nu ook hier voet aan grond te krijgen.

Nu is de gemiddelde fan van een band geen hol geïnteresseerd wie er in het voorprogramma staat en, als de muziek dan ook nog eens danig verschilt van wat de hoofdact brengt, is dat vooral het moment om nog snel een pintje te scoren.

In tegenstelling tot The Lumineers is Andy Shauf gespecialiseerd in kleine, stekelige verhaaltjes over anti-helden zoals hemzelf en zal hij dus eerder scoren bij fans van Ellioth Smith, Joe Pernice of Richmond Fontaine.

Op de eerste plaat die hier uitkomt, nodigt hij ons uit op een feestje waar hijzelf ook aanwezig is en schetst hij in tien songs de karakters van zichzelf, zijn beste vriend Jimmy, diens vriendin Cherry en nog wat passanten.

De plaat opent met het dwingende The Magician waarin we vooral ontdekken dat de protagonist van deze bijna-concept-plaat een onzeker mannetje is dat zijn angsten zou willen wegtoveren. Als dat niet lukt, zorgt hij er gewoon voor dat hij de eerste is op het feest, zodat hij de boel wat kan verkennen.

Maar alleen de combinatie van drank en sigaretten lijkt te werken. Langs de zijlijn observeert Shauf de feestenden en, wanneer zijn vriend Jimmy stoned is, waagt hij zijn kans bij diens vriendin. Onnodig te verklappen dat het allemaal fout afloopt. Zelfs de verzoeningspoging loopt op niets uit.

Alleen aan het eind van deze fijn gearrangeerde kamerpopplaat, waar delicate pianotoetsen vechten om de eer met dromerige synths en weidse strijkers, lijkt het toch nog goed te komen, wanneer Shauf een meisje ziet dansen en in haar ogen alle vrouwen ziet die hij ooit beminde.

Helaas, zij danst liever in haar eentje. Hij zoekt dan maar wat warmte in de armen van een zekere Martha. Eerst tegen zijn zin, maar dan ziet hij de lichtjes in haar ogen en wil hij erin verdrinken. Zij brengt hem terug bij zinnen.

Met zijn rijk gearrangeerde, zacht golvende maar doodeerlijke kamerpopliedjes toverde Andy Shauf een glimlach op ons gezicht.