Aimee Mann - Charmer

Superego Records

In zijn zoektocht naar muzikale meerwaarde vergeet de muziekliefhebber wel eens dat er, naast inventieve, vernieuwende en experimentele muziek, ook doodgewone, maar daarom nog niet minder goede popmuziek wordt gemaakt. Aimee Mann maakt al jaren van die goede popmuziek. 

Deze keer was de voormalige Til Tuesday-frontvrouw geïntrigeerd door "de charmeur". U weet wel: het type dat zich overal wel weet binnen te praten, dat zo moeilijk te weerstaan is. Of zoals zij het uitdrukt in het titel- en openingsnummer: "When you’re a charmer / The apples fall / And you’re quite the little collector / You got ‘em all".

Maar ook voor de charmeur is het niet al rozengeur en manenschijn. Want dat laagje glitter is slechts flinterdun en daaronder schuilt vaak een onzeker en zelfs bang persoontje. Mann weet dat mooi vast te leggen. Al lijdt het twijfel of de charmeur zichzelf hierin zal herkennen.

En zo heeft ze een hele plaat volgepend en -gezongen met die typische, onmiskenbare, onderkoelde stem. Liedjes over charmeurs en hun slachtoffers, die toch maar als een Labrador blijven rondhangen en/of terugkomen.

Ook de bijhorende muziek is tweehonderd procent Aimee Mann. Voor de productie deed ze dit keer beroep op haar vaste bassist Paul Bryan. En die hield het behoorlijk sober. Geen grootse arrangementen, vioolpartijen of fanfares vol blazers. De liedjes van Mann hebben dat eigenlijk ook niet nodig. Ook zonder al die extra's blijven ze moeiteloos overeind, zoals ze tijdens haar liveshows telkens weer bewijst. Enkel in Soon Enough wordt daarop een uitzondering gemaakt en wordt koper bovengehaald. Maar dan nog blijft het eerder lowkey.

Voor Living A Lie wist ze James Mercer van The Shins te overtuigen om een vocaal steentje bij te dragen. Dat zijn stem als gegoten past bij de specifieke manier van zingen van Mann zal geen verrassing zijn. Beiden hebben er bovendien de pak van weg om muziek perfect naar hun hand te zetten. Die samenwerking moet dan ook bijzonder aangenaam geweest zijn.

Uitschieters zijn er niet. Alle songs zijn van hetzelfde hoge niveau. Maar we hadden ook niet anders verwacht van iemand die al ongeveer twintig jaar platen maakt die je je zonder vragen aanschaft. Wie zich aan een drastische ommekeer verwacht kan deze plaat beter overslaan, maar wie een goede popsong een warm hart toedraagt moet zich naar de platenzaak reppen.