Première: Carlo Barbagallo - Wie Ein Naturlaut

Vandaag nemen we alle muziekavonturiers graag mee naar Sicilië. Daar vonden we Carlo Barbagallo en wat hij doet met elektrische gitaar en elektronica kleurt lekker buiten de lijntjes.

Muzikant en klanktechnicus Carlo Barbagallo brengt op 15 februari zijn album ‘iAmInTiLt,BoB!’ uit via Noja Recordings. Op die plaat vier studies voor elektrische gitaar en elektronica. De eerste single uit de plaat heet Wie Ein Naturlaut en die gaat gepaard met een mooi, maar erg bevreemdende en zelfs beangstigende clip van de hand van Elaine Carmen Bonsangue.

Barbagallo maakt een soort van klassieke composities, maar dan niet met klassieke instrumenten. Wie Ein Naturlaut bijvoorbeeld heeft de allure van een orkestrale ouverture, compleet met harmonische crescendo. Hij joeg zijn elektrische gitaar door een modulair digitaal geluidssysteem. Het complexe netwerk van interacties tussen de modules werd in realtime aangestuurd door de parameters van het gitaargeluid en door Barbagallo geactiveerd via voetcontrollers. Bijna alle geluiden in het stuk zijn gitaargeluiden die verwerkt zijn en gemanipuleerd. De andere geluidsbron is een complexe feedback-keten zonder feedback tussen de modules die ook door de artiest werd aangestuurd.

De video bij de muziek is al even doordacht. Het lijkt alsof we binnenkijken in de stalen doos van Schrödinger waarin we dit keer geen kat, maar wel een klein landschap zien met daarin een pop, een stoel en enkele bomen bedekt met sneeuw. De boodschap is dat de mens alles tracht te ordenen, maar uiteindelijk is er slechts afbraak, herhaling en verdere evolutie. Wij zijn niets meer dan assemblages van generaties, vicieuze cirkels van zonden en verslavingen en er is geen einde aan het proces. Zoals het muziekstuk groeit en elke klankruimte verslindt, kan dit einde voor altijd evolueren en zichzelf herhalen, zoals miljoenen big-bangs.  

Beleef de claustrofobische trip hier:


19 december 2018
Marc Alenus