Les Talons Gitans doen aan duiveluitdrijving op nieuwe single

Het weekblad HUMO noemde hen ooit de Mano Negra van de Lage Landen, maar op dit nummer bewijst het trio – nogmaals - ook met onversneden, ruwe roots- en bluesrock uit de voeten te kunnen.

Les Talons Gitans werd aan het eind van de jaren negentig opgericht door gitaristen Bruno Fevery en Alain Louie. In 2004 schopten ze het tot de halve finales van HUMO’s Rock Rally, een passage die de aanwezige scribent van De Standaard best kon smaken: “Alleen het merkwaardige Les Talons Gitans maakte het verschil. De groep rond de gitaristen Alain Louie en Bruno Fevery speelde een mix van flamenco en rumba, met amusante teksten in het Spaans, het Frans en in het Leuvens dialect.” 

In 2005 verscheen een eerste ep, ‘Anni Versaire’, die werd getrokken door het gelijknamige nummer. De song is straffer dan de spreekwoordelijke kat met negen levens, want zowel live als in de studio onderging Anni Versaire intussen tal van gedaanteverwisselingen. In 2007 en 2010 volgden dan de albums ‘L'Amour Sans Pédales’ en ‘Vieil Indien’, met liedjes waarin de band uitstapjes maakte naar de meest uiteenlopende genres en stijlen, van traditionele roots over flamenco naar Balkanmuziek.

Ondertussen is Alain Louie – die ook onder eigen naam muziek uitbrengt – nog de enige “talon” die er van bij het begin altijd bij was. In 2019 verscheen de zeven songs tellende, Engelstalige rootsrockplaat ‘Gimme No’, een jaar later probeerde hij de wereld tijdens de pandemie een beetje op te vrolijken met het nogal surrealistische Put The Pony. Een klein jaar geleden kwam een nieuwe Anni Versaire uit, in november en december ’24 Kiss The Sky en Circus Man.

En nu is er dus ook The Devil’s Prayer, een gezwinde, onweerstaanbare bluesrocksong, waarop Les Talons Gitans – vandaag zijn dat naast Louie zelf Rik Volkaerts op drums en Wannes Vermeulen op bas – versterking kregen van gitarist (en producer) Dirk Lekenne.