De AB klimt op de barricaden

In mei ‘18 is het exact een halve eeuw geleden dat jongeren overal ter wereld de tijd rijp achtten om zich te laten horen. Van de protesten tegen de Vietnamoorlog tot de woelige studentenrevoltes in Parijs en ‘Leuven Vlaams’ bij ons. Overal kwamen jongeren op straat. Naar aanleiding hiervan doopte de stad Brussel 2018 om tot het ‘Jaar Van De Contestatie’ en vroeg het alle Brusselse culturele spelers om een antwoord te bieden op de vraag: "Wat blijft er vijftig jaar na mei ‘68 over van de maatschappelijke, politieke en culturele revolutie? Welke vormen van contestatie kennen we vandaag?" De AB speelt daarop in en trekt de kaart van protestmuziek. Het huidige sociale en politieke klimaat is hier jammer genoeg de ‘gedroomde’ voedingsbodem voor. En toch blijven de meeste artiesten volgens Pitchfork weg van de protestsong : "It’s remarkable that—in a year hijacked by Trump’s reckless, witless Twitter belches—artists didn’t dive to meet his level" En Consequence of Sound stelde: "Most of the year's socially conscious music has been far more personal than political”. Toch vond de AB nog tal van artiesten die wel de stem van het protest vertolken. De komende maanden kan je de stem van Turkse sociale protestsongs, Londense grime, de roep naar (muzikale) grenze(n)loosheid, de Black Lives Matter-beweging en punkiconen volop horen weerklinken in deze muziektempel.

Op 4 april trappen o.a. Baba Zula, Altin Gün en Bonaventure de boel op gang. Later op het jaar kan je nog naar  tal van concerten onder de vlag van ‘Het jaar van de Contestatie’ met als orgelpunt: drie keer Patti Smith in augustus.

Alle concerten vind je hier.