Zoot Woman - Opdracht volbracht
Botanique, Brussel, 3 juli 2014
Optreden voordat de plaat uitkomt. Het is niet alledaags, maar Zoot Woman heeft vertrouwen genoeg in het nieuwe werk om nu al promotie te gaan maken voor ‘Things Are What They Used To Be’, het nagelnieuwe album dat binnenkort verschijnt. In België doen ze dat in de Orangerie, de grootste zaal van de Botanique.
Als voorprogramma Bambi Kramer het podium komt opgesloft, staat het publiek nog verdeeld over eilandjes in de zaal. Daar komt trouwens de hele show lang niet veel verandering in. Marie V. (zang/toetsen) en Loic b.o. (zang/gitaar/toetsen) mogen dan wel voldoende decibels produceren om de gesprekken te verstoren, meer dan een lusteloze geeuw kan hun muziek niet teweeg brengen. Zelfs op het grote videoscherm was meestal niet meer te zien dan slaapverwekkend behang.
Nee, dan maar Zoot Woman. Inspirator en muzikale tovenaar Stuart Price (aka Jacques Lu Cont van Les Rythmes Digitales) heeft het te druk met remixen en met de nieuwe plaat van Madonna om zelf mee op tournee te gaan. Dat laat het trio dat wel acte de présence geeft echter niet aan het hart komen. Ze spelen een gedreven set met ruim aandacht voor nieuw werk. Nieuw werk dat goed voorzien is van zompige basklanken en daverende basdrums.
Uit opener en nieuwe single We Won’t Break valt al op te maken dat in de vijf jaar sinds het titelloze album de muzikale speeltuin in het hoofd van Price is teruggebracht tot de basis. Gitaar, drums en vooral bas treden meer op de voorgrond. Information First wordt zelfs enkel en alleen op de bassynthesizer gespeeld zonder een ander instrument daarbij te betrekken.
Zanger Johnny Blake struint het podium op en neer in zijn glanzend rode schoenen terwijl hij zijn gitaarkunsten afwisselend aan beide kanten van zijn microfoon vertoont. Bassiste The Zoot Woman, op rode hoge hakken en in netkousen boven een kort zomerjurkje, laat haar bas ronken als een nieuwe motor, daarbij haar frontman op zang ondersteunend. Johnny’s broertje Adam houdt de denderende trein op het goede spoor.
Niet enkel nieuwe nummers komen aan bod. Radiohit Grey Day wordt aan hogere snelheid gespeeld, terwijl It’s Automatic dichter bij de plaatversie blijft. Ook Living In A Magazine wordt aangepast aan het nieuwe jasje dat Zoot Woman zich heeft aangemeten. Als bissen volgen naar het einde toe nog het nieuwe Lust Forever en onze persoonlijke favoriet Hat Full Of Happiness , waarna het doek valt.
Zoot Womans nieuwe stijl bevalt ons wel. Het drietal krijgt het publiek zonder enige moeite in beweging en de nieuwe songs dienen duidelijk niet om bij stil te blijven staan. Als dat Prices bedoeling, is zijn opdracht met glans volbracht.