Young Fathers - Nodig

Botanique, Brussel, 25 oktober 2015

Af en toe duikt zo’n bandje op waarvan je voelt dat ze méér zijn. Young Fathers is zo’n bandje. 

Het parcours: vorig jaar was er ’DEAD’, het debuutalbum. Misschien niet even consistent als de twee tapes die eraan vooraf gingen, maar ze versierden er toch mooi de prestigieuze Mercury Prize mee. En dan, in plaats van even te surfen op die golf van aandacht, was nog geen jaar later ‘White Men Are Black Men Too’ er al. 

In de ongelooflijke smeltkroes van referenties werd hiphop naar de hoek verwezen om plaats te ruimen voor repetitieve postpunk, gospel en onbeschaamde pop. In combinatie met messcherpe teksten zorgde dat ervoor dat Young Fathers urgenter dan ooit klonken. Nodig. Dat gevoel was er ook in de Botanique.

Alloysious Massaquoi, Kayus Bankole en ’G’ Hastings gromden, dansten en preekten zich een duizelingwekkend uur lang door een knap vormgegeven set. De tribal drums in het begin werden Liberated, Liberated werd No Way. Het publiek werd overdonderd, overdonderd werd blij. Op het podium zelf was een glimlach spotten niet simpel. We kregen er een droevige, toen Hastings ons tegen het einde van de set aan bezwoer dat we allen immigranten zijn. 

Het thema was eerder al een woest The Queen Is Dead binnengeslopen en past perfect bij het animo der vaders. Ze verknippen zonder scrupules hele nummers, manipuleren voortdruend hun eigen teksten en geluid, roepen door en met elkaar. Zeker voor wie bekend is met hun backcatalogue, maakte dat alles erg spannend. Zij het door die schwung, zij het doordat een uur eigenlijk niet zo lang is, de show was te snel voorbij. En als het zo menens is als bij Young Fathers, doet men niet aan bissen.

Gelukkig bleken Young Fathers zelf erg goed het kaf van het eigen koren te kunnen scheiden: War, Low, Old Rock N Roll walsten zelfzeker door de immer gezellige Orangerie. I Heard en Get Up klonken net iets minder dan op plaat, maar vormden door de zachtere songwriting een welkome adempauze in het derde kwart van de set.

Deze zomer op Dour waren we al getuige van een bepaalde energie, in de Botanique wisten ze die te delen met het publiek. Te luid en chaotisch? Misschien bent u gewoon te oud; Young Fathers spelen toekomstmuziek. Dit was een mokerslag van een optreden waar nagenoeg alles aan klopte.