Wim Mertens - Struggle for pleasure?

Handelsbeurs, Gent, 24 september 2011

Wim Mertens is een vaste waarde in het landschap dat zich minimalistische muziek noemt. Vijfentwintig jaar geleden debuteerde hij als componist en vandaag de dag vult hij zalen over de gehele wereld. Velen kennen hem van de proximus-tune, maar weet hij verder ook te boeien?

Een net niet uitverkochte Handelsbeurs krijgt Wim Mertens met aanhang over de vloer. Onder het motto "Maximizing the Audience" blikt hij terug op zijn carrière, duikt hij in zijn archief van meer dan vijftig cd’s en selecteert hij daaruit zijn eigen hoogtepunten.

 

Vergezeld door zes lieftallige dames en vijf strijkers (contrabas, cello, altviool en twee violen) snijdt hij de sobere taart van toch vaak sombere, melodieuze minimal music aan.

Zo zorgvuldig als deze Limburgse componist zijn stukken opbouwt, bouwt hij ook zijn concerten op; van simpel instrumentaal naar een totaalconcept van repetitiviteit met de gehele bezetting. Vooral de solo van sopraan Cécile Kempenaers liet ons met een open mond achter.

 

Wim Mertens componeert minimalistische stukken met tal van variatie, zijn creativiteit viert hij ook bot op een poëtische manier. De taal waarin de vocalisten (en hijzelf) zingen, een spel van medeklinkers en klinkers, is speciaal ontworpen maar toch moeten we toegeven dat soms ietwat te kinderlijk klinkt.

 

Een sleutelwerk in deze uitvoering was uiteraard Maximizing The Audience uit '84, maar ook vocale stukken zoals The Foss en Whisper Me.

Dat Wim Mertens introvert en bedeesd is kan je hem niet verwijten. Na elk nummer zwaait hij naar het publiek en ook vol lof naar de muzikanten. Een nogal ludieke handeling maar toch vooral een blijk van respect en appreciatie naar zijn luisteraars en toeschouwers.

Die appreciatie blijkt niet iedereen te delen in het publiek, want na de pauze verschijnen hier en daar toch een paar lege stoelen, mensen die duidelijk iets anders verwacht hadden.

 

 

De twaalf muzikanten, Mr. Mertens incluis, lieten het echter niet aan hun hart komen en trakteerden de grote meerderheid van de luisterlustigen op de show waarvoor ze gekomen waren. Als afsluiter natuurlijk hét werk van deze bekende Belg, Struggle for Pleasure voorafgegaan door zijn ander bekend werk 4 Mains waarvoor hij hulp kreeg van Annemarie Honggokoesoemo (alt) op piano.

Een geslaagde avond met sferische muziek, al had een film bij deze muziek het geheel visueel wat boeiender gemaakt en er misschien voor gezorgd dat iedereen de voorstelling zonder probleem kon blijven uitzitten.