Tyketto - Graag nog een keer

De Pul, Uden, 26 september 2025

Tyketto heeft een turbulente geschiedenis achter zich. Met een succesvol eerste album, bandleden die kwamen en gingen, meerdere afscheidsshows om dan toch weer terug te keren. Dat laatste is iets dat we tegenwoordig vaak zien gebeuren. Dus waarom deze band dan ook niet? Het enige originele lid is tegenwoordig nog zanger Danny Vaughn, maar hij wordt wel bijgestaan door een ijzersterke groep topmuzikanten en oude kameraden.

Als opener voor deze tour stond het Belgische Wildheart geprogrammeerd. In 2014 heeft die band zich gevormd om de gezamenlijke liefde voor bands als Whitesnake en Mötley Crüe te uiten op het podium, Dat doen ze met originele songs vol rauwe riffs met piepende solo's, diepe doordringende bas, stampende drums en hoge vocalen. Rauw en bruut bij momenten, maar vooral erg catchy. De groep doet het erg goed de laatste jaren. Zo speelden ze al in het voorprogramma van bands als Skid Row, LA Guns, H.E.A.T., Y&T en heeft Tyketto hen opnieuw gevraagd. Voor wie denkt dat de glam- en sleazerock in de jaren tachtig hoort moet toch zijn kennis maar eens bijstellen en deze band even checken.

Over de jaren tachtig gesproken, laat dat nu net het jaar zijn waarin Tyketto werd opgericht. In De Pul werden ze met veel enthousiasme verwelkomd. Met Strength in Numbers werd de vaart er direct ingezet. Wings, één van de hits uit debuutalbum 'Don't Come Easy' volgde, hetgeen uiteraard voor een mooi meezingmoment zorgde. Rescue Me werd door de zanger opgedragen aan voorgangers Wildheart als blijk van waardering.

Voor Reach werd een twaalfsnarige akoestische gitaar bovengehaald, "Tijd voor een nummer van ons meest recente album, wat in Tykettotaal toch bijna tien jaar is", lachte de zanger een beetje beschaamd. Maar om de schaamte weg te nemen kondigde hij ook aan dat de band bezig is aan een nieuw album, dat volgend jaar moet verschijnen, gevolgd door een nieuwe tour om dit werk live ten gehore te brengen. Ongetwijfeld hebben vele fans hier lange tijd naar uitgekeken, wetende dat de band slechts vijf studioalbums heeft uitgebracht. 

The End Of The Summer Day moest wel in de set zitten. "Dit is een favoriet nummer van mijn vrouw", legde Vaughn uit. De song gaat over het einde van de zomer, wanneer de meeste toeristen New Jersey verlaten en er een leegte achterblijft in de stad. Om de set voor zowel publiek als de band interessant te houden, gooiden ze er nu en dan ook een cover tegenaan. Hier was dat Mother Mary van UFO. Hoewel UFO hiervan onder leiding van Micheal Schenker (zie ook hier) een meesterwerk heeft gemaakt, deed de versie van Tyketto daar zeker niet voor onder. Het is duidelijk dat ze de waardering voor collega's hoog in het vaandel dragen.

VoorTyketto werd opgericht, zat Danny Vaughn in Waysted samen met Johnny Dee, die sinds enkele jaren bij Tyketto achter het drumstel zit. Een uitgelezen kans om een Waysteds meest bekende song, Heroes Die Young, te spelen. Het tempo werd hiermee opgedreven, hetgeen ideaal was om even los te schudden uit het rustigere werk van Tyketto. Onvermoeibaar ging de band door en ondans zijn vierenzestigjaar, miste de zanger geen enkele noot. Hoog of laag, zonder enige aarzeling knalde hij ze erdoor. Wie denkt dat deze muziek in de eighties thuishoort, raden we aan hen toch eens aan het werk te gaan zien.

Helaas kwam er na zo'n anderhalf uur toch een eind aan dit spektakel, maar niet vooraleer grootste hit Forever Young nog passeerde. Nog één laatste kans om de stemmen te laten horen voordat we deze avond af moesten sluiten. Met de frontman kijken wij al uit naar dat nieuwe album en de bijhorende tour. Dan zien we hen graag weer.