Triggerfinger - De rappe rups
Ancienne Belgique, Brussel, 3 mei 2014
We hebben ons ondertussen neergelegd bij het feit dat mensen naar concerten komen om het concert te filmen om thuis het concert te herbeleven middels wazige filmpjes met slecht geluid. Maar als mensen nu al gaan beginnen filmen met een iPad, waar gaat dat dan ooit eindigen? Neen, neem dan maar een voorbeeld aan dat drietal op het podium: Ruben Block, Mario Goossens en diegene die Lange Polle wordt genoemd. Drie rasmuzikanten die er elke keer weer staan en die elke show met een intensiteit lijken te beleven alsof het hun eerste is.
Triggerfinger kwam hun nieuwe langspeler 'By Absence Of The Sun' en hadden daarvoor een nokvolle AB ter beschikking gekregen. De nieuwe songs die werden gespeeld zaten, met uitzondering van Black Panic vooraan in de setlist en op het einde van de avond kwamen we zelfs tot de vaststelling dat niet de nieuwe plaat, maar wel diens voorganger 'All This Dancin' Around' die avond het sterkst vertegenwoordigd werd.
Ergens is het verbazend, maar ergens ook niet. 'All This Dancin' Around' heeft nu eenmaal een grotere variëteit te bieden dan 'By Absence Of The Sun'. Er was niet alleen die atypische song My Baby's Got A Gun die na minutenlange dreiging tot tweemaal toe ontploft, maar ook bleek het vinnige Cherry de onverwachte hekkensluiter van de reguliere set én het ingetogen Without A Sound het eerste bisnummer.
De drie hierboven genoemde nummers waren hoogtepunten, wat van de songs die uit 'By Absence Of The Sun' werden getrokken niet gezegd kon worden. Geen klachten over opener Game dat ook de plaat opent, maar ietsje verderop in de set zaten de titelsong en And There She Was, Lying In Wait en net omdat die volgden na Short Term Memory Love (een single uit de tijd toen de nieuwe Triggerfinger nog niet rechtstreeks naar de top ging in De Afrekening) konden we ook zeggen wat er aan scheelde. Waar Short Term Memory Love snedig en gevaarlijk en rauw klonk, klonken de twee nieuwe nummers weliswaar vlot, maar glad. Gepolijst. Er zat geen spanning in. Short Term Memory Love is het ritje van een achtjarige in de rappe rups op de kermis, de nieuwe songs waren datzelfde ritje in de rups maar als zestienjarige: het is nog wel fijn, maar de spanning is eraf.
Verder geen klachten of het moest zijn dat de single Perfect Match wel zeer ongelukkig gekneld zat tussen twee mokerslagen van songs – On My Knees en My Baby's Got A Gun – en daardoor extra licht aanvoelde. On My Knees had het soort riff die niet moet onderdoen voor die van Back In Black van AC/DC. Camaro blijft behoren tot het betere werk uit de rockwereld, Let It Ride was strak en de met gitaarsolo's en versnellingen verlengde versie van All This Dancin' Around ook, minus die overbodige en te lange drumsolo van Mario Goossens. Dat hebben we nu wel gezien. De laatste rechte lijn werd ingezet met First Taste, het beste nummer van Triggerfinger en het nummer waarin Ruben Block zijn indrukwekkende stembereik demonstreert. Hij zou zonder problemen Child In Time van Deep Purple kunnen zingen ook.
In de bisronde was het dus de beurt aan Without A Sound en aan het onvermijdelijke I Follow Rivers dat echter in een aangename met elektronische drums herwerkte versie werd gebracht en ook voorzien werd van een streepje Duits dat Block geleend had van het enge (en fantastische) Jeanny van Falco. Black Panic moest het slotakkoord voorstellen en klonk zoals een nummer dat die titel draagt moet klinken, maar na aanhoudend gejuich werd uitzonderlijk – het was nog maar de tweede keer deze tournee dat het gespeeld werd – Is It? nog ingezet (“De mensen van de AB staan hier al te wachten”, prevelde Block nog) met de zaallichten al aan.
Wij zagen een triomftocht van drie rasmuzikanten die houden van muziek en van muziek live brengen op een podium. Er zat voldoende verrassing in de setlist, maar drie van de vijf keer bleken de nieuwe nummers toch wat licht te wegen om mee te kunnen met het eerdere materiaal. Desalniettemin: er gaat na al die jaren nog steeds geen enkele kermisattractie boven de rappe rups.
Triggerfinger speelt later dit jaar op TW Classic (28/07), Rock Werchter (05/07) en in Vorst Nationaal (06/02).