The Veils - Duiveluitdrijving
Handelsbeurs, Gent, 15 februari 2010
Hoewel The Veils ongeveer zes jaar geleden met hun debuut ‘The Runaway Found’ een prima plaat afleverden, was het echter opvolger ‘Nux Vomica’ die verantwoordelijk was voor de huidige status van de band. Hun derde worp ‘Sun Gangs’ kon enkel maar bevestigen dat aanvoerder Finn Andrews een geniaal songschrijver is. Een live carrièreoverzicht konden we dan ook niet missen.
Opwarmer van de avond was Pauwel De Meyer. Deze jonge muzikant uit Sint-Niklaas is geen onbekende meer. Met zijn intussen ontbonden groep Simple Brain gooide hij reeds hoge ogen op verschillende grote podia. Tegenwoordig gaat hij echter solo en gewapend met een akoestische gitaar het podium op. Hoewel de grote meerderheid van het publiek duidelijk voor The Veils gekomen was, speelde Pauwel De Meyer een fijne set, met zijn nummer What To Do als hoogtepunt.
Zoals dus reeds gezegd kwam het publiek voor Finn Andrews en de zijnen. Met het ijzersterke Not Yet uit 'Nux Vomica' werd de aftrap gegeven voor een kort, maar stevig gebald concert. Het werd meteen duidelijk dat Andrews nog steeds met dezlfde demonische voordracht zijn nummers het publiek in gooit. Hoewel er vanavond vooral geciteerd werd uit de tweede langspeler, was The Letter van hun nieuwe plaat meteen raak. Het publiek was duidelijk voorbereid ten velde verschenen en genoot dan ook met volle teugen.
De fans van het eerste uur werden op hun wenken bediend. Een ijzersterke versie van onze favoriet Jesus For The Jugular werd gevolgd door het op piano uitgevoerde Sit Down By The Fire. Een minpuntje waren de steeds groter wordende pauzes tussen de verschillende nummers. Het leek wel alsof de band niet goed wist waar naartoe. We schrijven het echter liever toe aan de vermoeidheid van het touren. Andrews bekende namelijk dat hij de laatste drie dagen niet had geslapen.
De vermoeidheid van de band kon echter de pret niet drukken. Na een ziedende versie van Larkspur, het prijsnummer op 'Sun Gangs', leek de show over. Uiteraard volgde er een uitbundig applaus. Als reactie verscheen Andrews geheel alleen op het podium voor een mooi solosetje. The Tide That Left And Never Came Back werd gevolgd door The Wild Son en de hit Lavinia. De voltallige band keerde daarna terug voor een erg knap Nux Vomica.
Hoewel de set hier en daar wat vaart miste, bewezen The Veils weer eens dat ze één van de meest intense bands van het moment zijn. Laat ons hopen dat ook hun vierde plaat weerom een meesterwerkje wordt.