The New Mastersounds - De nieuwe New Mastersounds
Het Depot, Leuven, 8 november 2008
De funk- en soul-optredens die Club Bugalu in Het Depot organiseert zijn ondertussen bij zowel publiek als muzikanten een vaste waarde geworden. Voor de Britse The New Mastersounds lag het schitterende optreden van vorig jaar nog vers in het geheugen. De vier funkateers stonden dan ook met enorm veel plezier op de Leuvense planken.
Een jaar geleden stelde de groep van gitaarvirtuoos Eddie Roberts hun langspeler ‘This is what we do’ voor in Het Depot. Deze keer werd hun vierde studioalbum ‘102%’ op het publiek losgelaten. En dat nieuwe album gaat gepaard met een lichte stijlverandering binnen de groep. Stonden The New Mastersounds op ‘This is what we do’ nog garant voor strakke, harde en repetitieve funk, op ‘102%’ klinkt het door Keb Darge ontdekte viertal veel muzikaler en experimenteler.
Dat uit zich in langere, dynamische nummers waarin de muzikanten op zoek gaan naar de grenzen van hun kunnen. Een welkome uitbreiding van de bezetting is dwarsfluit- en saxofoonspeler Rob Lavers, die op het nieuwe album meespeelt en die als gast op het podium van Het Depot stond.
The New Mastersounds laten dan ook zien dat ze een hechtere en volwassen groep zijn geworden die haar repertoire perfect beheert. Door de kleine bezetting (drums, bass, gitaar en hammond orgel) en het ontbreken van stemmen is de groep genoodzaakt creatief uit de hoek te komen om het geheel interessant te houden. Dankzij een stevige dynamiek en een gezonde afwisseling van solo’s en samenspel slaagt de groep daar erg goed in. Een voorbeeld daarvan is de nieuwe single ‘Talk is Cheap’, waarop Eddie Roberts een kalme en verleidelijke gitaarriff laat terugkomen, maar waarop Rob Lavers tegelijkertijd het maximum uit de saxofoon weet te halen.
De afterparty werd ingezet door een voorstelling van de Jazzcotech Dancers, een dansbeweging die in de jaren tachtig ontstond tijdens de beruchte zondagnamiddagsessies van dj Gilles Peterson in de Londense Club Dingwalls. De vier dansers wisselen choreografie af met improvisatie, en dit aan het allerhoogste tempo. Hun dansbewegingen zijn beïnvloed door een mix van funk, hip hop, jazz, latin, salsa, … – net waar de Club Bugalu-avonden voor bekend staan.