The Naked And Famous - Enkele killers veel fillers

Ancienne Belgique, Brussel, 13 november 2013

De Nieuw-Zeelandse jongens en meisje van The Naked And Famous zullen voor ons altijd onlosmakelijk verbonden zijn met de zomer van 2011 dankzij de heerlijke nummers Punching In A Dream en Young Blood. Voor we die singles kenden, hadden we het vijftal al eens los zien gehen in de Rotonde. Er was dus maar weinig overredingskracht nodig om ons naar de AB te krijgen.

Soldier’s Heart, een Antwerpse band, die een radiohitje aan het scoren is met African Fire, mocht in de Brusselse muziektempel de spits afbijten. We hoorden dromerige, melodieuze nummers met veel potentieel en zagen een zangeres die wat te vrolijk en uitbundig was. Wat ze brachten waren niet allemaal wereldnummers, maar dat deze groep toekomst heeft staat buiten kijf.

Wanneer Thom Powers van The Naked And Famous de bühne betraden, verdachten we hem meteen van een Bryan Adamscomplex: de leren vest en de strak achteruit gekamde haren, die hij meer beroerde dan zijn gitaar spraken niet in zijn voordeel. Dan liever de ravissante verschijning die zangeres Alisa Xayalith bleek te zijn.

De Oceaniërs openden met A Stillness, waarin Xayalith voor het ergste deed vrezen door te beginnen kelen als Björk. In recente single Hearts Like Ours hield ze dat gelukkig wat binnen de perken of we hadden u geen vervolg kunnen brengen. Al snel werd ons duidelijk dat de nummers van nieuwe plaat ‘Rolling Waves’ live net zomin dezelfde hoogten bereikten als het beste uit debuut ‘Passive Me, Aggressive You’.

Uit dat laatstgenoemde album werd gelukkig ook gretig geput, waardoor we mooie nummers als Girls Like You en All Of This te horen kregen. The Naked And Famous tappen eigenlijk telkens opnieuw uit hetzelfde vaatje: een nummer begint rustig, begeleid door sferige synths, waarna alles plots openbreekt en Powers en Xayalith aan stembandacrobatie beginnen te doen. Leuk voor een paar nummers, maar het gaat ook vervelen.

Met Grow Old werd een absoluut dieptepunt bereikt. Op deze sowieso pathetisch aandoende song legde Powers een godsgruwelijk effect op zijn stem, waardoor het nummer een zompige braakbal werd die moedwillig leek te willen refereren aan Owl City.

Aan het einde van de set werd de mokerslag, die Punching In A Dream is, bovengehaald en konden we eindelijk oprecht genieten van de muziek. Dit is een krachtige, opzwepende popsong zoals er niet al te veel worden gemaakt. Afsluiter No Way herinnerde ons er dan weer aan dat TNAF niet altijd hun zelfde gimmick inzetten en ook gewoon een mooi lied ineen kunnen boksen.

In de bissen kregen we nog een absolute draak te horen – To Move With Purpose heet het onding – voor die andere machtige song Young Blood als afsluiter werd gebracht. The Naked And Famous heeft een paar killers in het oeuvre, maar de fillers maken het wel erg moeilijk om een volledig concert uit te zitten.