The Mission - Missie meer dan geslaagd

De Casino, Sint-Niklaas, 6 maart 2020 - 7 maart 2020

The Mission - Missie meer dan geslaagd

Twee avonden op rij stond The Mission in concertzaal De Casino, maar op één (bis)nummer na kregen we telkens een volledig verschillende setlist voorgeschoteld. Het is eens iets anders, moeten Wayne Hussey en de zijnen gedacht hebben bij het bedenken van het achterliggende concept van The United European Party Tour. Daarin werd de band gelukkig ook gevolgd door zijn trouw en enthousiast publiek, want zowel vrijdag als zaterdag was er aan toeschouwers én aan sfeer hoegenaamd geen gebrek in Sint-Niklaas.

De eer om deze tweedaagse te mogen openen was weggelegd voor de ons voorheen onbekende gothicrock-band met punkattitude Salvation. Het dient gezegd: we hebben al veel minder sterke voorprogramma’s aan het werk gezien. Hun spelplezier miste zijn effect op de voorste rijen niet en het was aangenaam meeknikken met hun energieke deuntjes.

Na zijn solotournee van vorig jaar kriebelde het duidelijk bij zanger-gitarist Wayne Hussey om opnieuw de hort op te gaan met The Mission, maar ditmaal dus net iets anders dan anders. Voor alle zekerheid schaften we ons een combiticket aan, aangezien de band pas op de dag zelf zou beslissen welke nummers uit welke albums er die avond gespeeld zouden worden. Vrijdag leverde dat een zonder meer goed concert op met tracks uit ‘The First Chapter’ (onder meer Naked And Savage, het prachtige Wake (RSV), Neil Young-cover Like A Hurricane en The Crystal Ocean), ‘Children’ (vooral opener Beyond The Pale was een voltreffer), ‘Grains Of Sand’ (Hands Across The Ocean, The Grip Of Disease), ‘Neverland’, ‘Aura’ en ‘The Brightest Light’.

Maar, eerlijk is eerlijk, zaterdagavond amuseerden we ons nog veel meer in onze geboortestad. Ook om puur muzikale redenen trouwens, want we vonden de songkeuze toen net iets straffer dan daags voorheen. De herkenbare intro en krachtige drumsalvo’s van Wasteland brachten al direct de nodige sfeer in de keet. Daarna was er even een opstootje vooraan in de zaal tussen bassist Craig Adams en een provocerende (?) toeschouwer , maar dat was gelukkig van korte duur. Met de heerlijke gitaartjes van Bridges Burning ging The Mission algauw verder op het ingeslagen pad; opnieuw een catchy, dansbare track uit volwaardig debuutalbum ‘Gods Own Medicine’ (1986).

Vervolgens kregen we ook uit het album ‘Masque’ (1992) een nummertje te horen, namelijk het zowel op de benen als op het hart mikkende Like A Child Again. Nog steeds onweerstaanbaar. Ook albums als ‘God Is A Bullet’ (2007) en ‘Blue’ (1996) kwamen er zaterdag ietwat bekaaid vanaf met elk slechts één gespeelde track. Het tot op heden meest recente studioalbum ‘Another Fall From Grace’ (2016) was beter vertegenwoordigd met liefst drie songs, waarvan vooral Met-amor-phosis en een meeslepend Within the deepest darkness (fearful) ons konden bekoren.

Verder was het zalig om nog eens te kunnen dansen op het melodieuze, melancholische Severina (weerom uit Gods Own Medicine) en even tot rust te komen dankzij het mooi naar een climax opbouwende Butterfly On A Wheel, enthousiast meegezongen door de aanwezige Eskimo’s en andere devote Missionaries. Er zouden nog drie andere nummers uit ‘Carved In Sand’ (1990) volgen hierna, waaronder de afsluiter van de reguliere set én absolute klassieker Deliverance. Een anthem om u tegen te zeggen en niet voor niets de lievelingssong van de vriendin (dat ze een uitmuntende smaak heeft wisten we al even, maar dit terzijde).

Een uitgelaten publiek wou en kreeg uiteraard meer. Tijdens de eerste bisronde genoten we vooral van het dansbare Blood Brother en van Marian, nog zo’n klassieker, in dit geval eentje die Wayne heeft overgehouden aan zijn korte periode bij The Sisters Of Mercy. Met het epische Tower Of Strength uit ‘Children’ (1988), net als vrijdag het allerlaatste bisnummer van de show, zette The Mission de kers op de taart van een super avond. Thank you very much, come again!

9 maart 2020
Jan Vael