The House Of Love - Gelukkig vond god de gitaar uit

De Roma, 21 maart 2023

Wat een zonde toch dat zo weinig mensen door hebben wat voor fantastische muziek Guy Chadwick en The House Of Love maakten. En nog steeds maken. De kans, dat u veel verder komt dan nineties-(radio)hitje Shine On, schatten wij vrij laag in. Terwijl wonderplaat ‘Babe Rainbow’ toch al sinds 1992 in onze Britpop/-rock-top-vijf staat!

Het is allicht ook de reden waarom dit kwartet met die fabuleuze bandnaam na vijfendertig jaar pas voor de eerste keer naar Antwerpen afzakte (“Everyone speaks English over here!”) en in een zo klein mogelijk gemaakte Roma slechts een dikke driehonderd fans mocht pleasen.

Fans die natuurlijk stuk voor stuk beseften dat Chadwick met op de kop af zevenenzestig lentes niet echt capabel was om de hoge en broze noten van de oudere, meerstemmige songs vocaal nog aan te kunnen. Heeft hij live trouwens nooit echt gekund. En dat is misschien nog het grootste struikelblok. Je moet als The House Of Love-fan niet enkel verliefd zijn op harmonieuze, pakkende gitaarpopliedjes met een warme gloed à la Christine, I Don’t Know Why I Love You of Crush Me (wat echt niet moeilijk is), je moet die tegelijkertijd op een concert ook durven loslaten en je laten doordringen van een één(schor)stemmige versie waarbij die zweefsound vervangen wordt door een ingenieuze drum- en basconstructie met scherpe gitaaruithalen en de nodige power.

Van indie naar psychedelica, als u wil. Soms… soms goed voor een heuse instrumentale explosie. Wat was dat trouwens voor een snaareruptie in afsluitend bisnummer Love In A Car met drie frontmannen die met de rug naar het publiek en rond het drumstel zichzelf naar de hemel / hel speelden!?!

In elk geval hebben we het idee dat ook niet alle aanwezigen deze mindset of voorbereiding klaar hadden en maar wat verweesd bleven bij een afwisselende, enigszins onsamenhangende set, waarbij je de hoogtes, maar zeker ook de laagtes moest tolereren. Al zou elke bezoeker moeten kunnen toegeven dat zowel een broze, akoestische versie van doorbraakhit Beatles And The Stones als een versnelde powervertolking van Shine On als een boerentoren overeind bleven.

En wij? Wij verlieten na een kleine negentig minuten met een brede smile de zaal, omdat zowat heel ‘Babe Rainbow’ erdoor ging, al houden we het fabuleuze High In Your Face graag voor een volgende keer tegoed.