The Good Life - Koken en koelen

Botanique, Brussel, 8 november 2008

De teksten die hij schrijft voor Cursive zijn vaak ironisch, geven uiting aan zijn woede en ontevredenheid met de huidige wereld. Voor The Good Life zoekt hij het meer in de persoonlijke sfeer, zijn microkosmos zeg maar. Dat hoeft daarom niet steeds autobiografisch te zijn. Dat blijkt weer uit hun nieuwste album, de soundtrack bij een script van een (nog) niet verschenen film. Die soundtrack heeft het over pijn, liefdesverdriet, jaloezie en dat hoor je uiteraard terug in de muziek. Zoals in opener Your Share Of Men (met achtereenvolgens Lovers Need Lawyers, Entertainer en Some Tragedy tot één solide blok versmolten) bijvoorbeeld. Qua inhoud hoeft daar geen tekeningetje bij. En de muziek is daaraan aangepast: ingehouden woede en liefdesverdriet dat wordt verdronken in sloten drank (de dronkemanskoortjes).

Kasher zelf laat zijn emoties de vrije loop, schreeuwt zich schor, maar is toch voldoende ingetogen om de explosies binnen de perken te houden. Dat levert dan een gepassioneerd optreden op. Ook de rest van de band (kaboutervrouwtje Stefanie Drootin op bas, achtergrondzang en occasionele toetsen, een zich bewust op de achtergrond houdende Ryan Fox op sologitaar en toetsen en duistere drummer Roger Lewis) voelt mee met zijn frontman en weet Kashers gevoelens perfect te vertolken.

Het optreden duurt slechts een uur en twintig minuten. In die tijd hoor je Kasher overgaan van woedend naar terneergeslagen en terug. Dat kan al gebeuren in één enkel nummer. Album Of The Year bijvoorbeeld dat hij solo op akoestische gitaar inzet (de kennismaking met het meisje), dan uitbarst in een razende elektrische gitaarstorm (de liefdesperikelen/de breuk), terugvalt op een rustige noot (de berusting) om uiteindelijk toch terug open te barsten (de wanhoop). In de bisronde zijn er nog van die parels zoals het ingetogen You’re Not You of definitieve afsluiter Rest Your Head.

Dat nummer waar we het in de inleiding over hadden, zegt u? Heartbroke dus, een in vitriool gedrenkte tekst op een deuntje dat elk moment lijkt te gaan overkoken, maar uiteindelijk toch afkoelt. Om maar te zeggen: The Good Life was machtig.