The Gaslight Anthem - Miljonair

Ancienne Belgique, Brussel, 15 november 2010

Rock-‘n-roll is dood. Er zit geen toekomst meer in. De passie is verdwenen. U kent de clichés ongetwijfeld ook. Maar als u gisteravond bij het optreden van The Gaslight Anthem was, weet u nu dat dat onvervalste larie en apekool is.

Want The Gaslight Anthem is rock-‘n-roll pur sang: geen franjes, geen gedoe, vier knapen met een instrument en gaan tot het gaatje. Zo eenvoudig kan dat zijn.

Het helpt uiteraard wel een beetje dat je al wat noemenswaardig plaatwerk hebt afgeleverd. Op dat vlak zit het voor deze kerels uit New Brunswick, New Jersey ook al snor. Met ‘Sink Or Swim’ startten ze lichtjes in mineur, maar ‘The ’59 Sound’ en ‘American Slang’ zaten er pal op. Het recept is nochtans eenvoudig: draai de nodige invloeden van folk, jazz, blues en soul door je standaard rock en je krijgt een niet te weerstane cocktail.

Net als (bijna) al hun Europese concerten werd ook in Brussel afgetrapt met een spetterend The Spirit Of Jazz. Zanger-gitarist Brian Fallon, in een shirt van voetbalclub Chelsea United en voorzien van de alomtegenwoordige (voorprogramma, roadies, …) grootvadersklak, verlichtte met zijn stralende glimlach de hele zaal. Enkel tijdens de meer intense songs sluimerde er een verbeten trek om zijn mondhoeken.

Naast die glimlach balandeerde leadgitarist Alex Rosamilia op de monitoren, lonkte bassist Alex Levine voortdurend naar de meisjes en leerde Benny Horowitz zijn drumkit met harde hand manieren.

Al van bij de aanvang waren er fans elk woord aan het meebrullen, maar bij Old White Lincoln brak een eerste storm los. Handen gingen de lucht in, hoofden beukten op het ritme, zweet stroomde van de muren. En ook voor oudjes als het puntige 1930 – het eerste nummer dat ze samen speelden – was het publiek helemaal mee.

Een bijzonder soulvol Miles Davis And The Cool beloofde al veel, maar het hoogtepunt van de avond was voor ons het rijtje songs dat werd ingezet met Still Lucky, overging in een bruisend Great Expectations en uiteindelijk na The ’59 Sound werd afgesloten met een passoioneel American Slang. De wat saaie cover van Otis Reddings In The Midnight Hour was op dat moment al lang vergeten.

Dat Brian Fallon ook wel van wat ambiance houdt, was al vroeg in de show gebleken uit zijn poging om de toeschouwers over te halen om de genoegens van het baseball te komen smaken door hen om te kopen met een gratis hotdog met extra mosterd. Maar daarvoor moest hij eerst wel miljonair worden.

Van ons mag het, want deze Gaslight Anthemshow was de beste die wij tot nu toe hebben meegemaakt. Wij raden u dan ook meteen aan om naar uw lokale platenwinkel (voor zover die nog bestaat) te spurten en u meteen de hele Gaslight Anthemcollectie aan te schaffen (voor zover u die nog niet heeft). Dan bent u ook meteen ingeschreven voor die gratis hotdog.