The Earlies - Intrigerende klasse

Botanique, Brussel, 8 november 2008

Nu was het de Botanique die The Earlies had weten te strikken om hen in de gezellige rotonde neer te planten. De opkomst was ruimer dan vorig jaar en een voorprogramma was overbodig. Dus kwam de tienkoppige (!) band op om met zijn ruime instrumentarium (inclusief wonderlijke instrumenten als dwarsfluit en bombardon) de barstensvol ingenieuze ideeën zittende nummers van hun laatste plaat naar het podium te vertalen.

The Earlies - Intrigerende klasse

Vanaf het eerste nummer (The Enemy Chorus) liep de show als een trein. Het was duidelijk dat deze band ongelooflijk goed had gerepeteerd en prima op elkaar was ingespeeld. De vaak complexe arrangementen van blazers, keyboards, percussie, cello, enz. werden schijnbaar moeiteloos de zaal ingegooid, waar het publiek geboeid deze creatieve bolwassing onderging.

Dat de band zelf ook intens genoot, was duidelijk te zien aan de manier waarop zij de werkloze momenten vulden. Zo zat de drummer met gesloten ogen mee te wiegen op de tonen van het romantische drumloze The Ground We Walk On. En ook de rest van de band amuseerde zich duidelijk. Dat dat zijn weerslag heeft op het concert hoeven wij u uiteraard niet uit te leggen.

Het eerste deel van het optreden was logischerwijze volledig gewijd aan hun nieuwste werkstuk. Details werden daarbij nooit uit de weg gegaan. Zo mocht de triangel aan de beurt komen tijdens Little Trooper terwijl pakweg het Hammond-orgel zijn prominente rol opeiste tijdens afsluiter The Devil's Country. Steeds weer sta je als toeschouwer verwonderd dat je dat instrument of die tempowisseling niet was opgevallen tijdens het luisteren naar de cd. Op één of andere manier maakten precies die accenten deze Earlies-show tot een feest. Geen wonder dat het publiek luid om een toegift riep. Met Morning Wonder werd het afscheid van deze wonderlijke groep nog ruim zeven minuten uitgesteld.

Dit was een bijzonder goed optreden dat precies deed wat ervan verwacht werd : verwonderen, intrigeren en boeien. Hopelijk krijgt één of andere festivalorganisator deze groep zover om ook in de zomer hun wonderlijke klanken over één of andere wei uit te strooien.

8 november 2008
Patrick Van Gestel