The Dodos - In 3D

Botanique, Brussel, 4 november 2013

The Dodos blijven halsstarrig platen maken, ook al doen die het zelden fantastisch. De kritieken zijn bovendien steevast verdeeld. Op elke plaat staan nochtans wel enkele pareltjes. En ook hun concerten zijn meestal oké. Al mocht het bijna altijd wel iets meer zijn. Op deze tournee blijkt dat 'iets meer' te bestaan uit Joe Haege, ook nog werkzaam bij onder meer 31 Knots.

Van een voorprogramma was geen sprake, waardoor de band al om iets na achten op het podium verscheen voor wat het beste concert zou worden dat wij van hen al zagen. Waar dat dan precies aan lag werd eigenlijk van bij de opener al duidelijk: de extra gitaar van Joe Haege zorgde voor meer diepgang, voor een extra dimensie. Het bood frontman Meric Long bovendien de kans om zich toe te leggen op de solo’s, de beide gitaristen soleerden ook weleens samen. En vooral: het geluid werd meteen een stuk voller.

Bovendien zorgde Haege met zijn synthesizer voor toegevoegde waarde in nummers als Substance en de merkwaardige samensmelting van Walking en Red And Purple – de aanzet van het ene nummer liep over in het andere - dat trouwens een hoogtepunt tussen hoogtepunten zou worden.

Want zowat elk nummer was opnieuw een verademing. Of het nu de marsritmes van Black Night  waren of het vrolijk huppelende Confidence, het prachtig opgebouwde The Ocean of het uiteindelijk volledig losgeslagen Good, elk van die nummers vocht zich een weg doorheen de huid. Dat Logan Kroebers unieke drumpatronen – naar verluidt zijn ze gebaseerd op Afrikaanse ritmes – daarbij van levensbelang zijn, wisten wij al lang, maar werd hier nogmaals uitgebreid bevestigd.

Zeker ook nog vermeldenswaard is het tomeloze enthousiasme van Haege, dat ook voor Long aanstekelijk leek te werken. Voor wie 31 Knots al eens aan het werk zag, zal dat waarschijnlijk geen verrassing zijn, maar bij The Dodos werkte het bijzonder verfrissend.

Het was logisch dat de band met veel plezier nog twee nummers toevoegde aan de set. Een groots Fools was dan ook een schitterende apotheose van wat The Dodos in 3D al de hele avond hadden gebracht. Dat wij om halftien al op de terugweg waren was daarbij geen enkel bezwaar.