't Hof van Commerce - Twee West-Vlaamse ontmijningszetels
Nijdrop, Opwijk, 8 november 2008
8 jaar lang al brengt deze West-Vlaamse hiphopband een eigen stroming van poppy hiphop, en dat met veel succes. Hun laatste album, ‘Ezoa en niet anders’, zorgde weer voor een plaats op de betere locaties en festivals van het Vlaamsche land. De succesvolle tour besloten ze met een slotconcert in de alom gekende Nijdrop te Opwijk.
Optredens – ook in streken waar ze enkel stúkken van de refreintjes kunnen meebrullen – staan steevast synoniem voor een razend enthousiast publiek met een stevige portie idioterij. Hun geheim? Eenvoud. Van 't Hof van Commerce's eerste optredens in het prille begin tot de main stage van Rock Werchter; de gezonde, humoristisch en arrogante mentaliteit met ‘leute’ als centraal uitgangspunt zorgt voor de drijvende kracht van hun succes. Dat is ook in de Nijdrop niet anders. Met veel goesting, volle longen, wat pintjes op 4T4 zijn tafel (bij de obligate handdoeken) en een enthousiast publiek begint ’t Hof aan zijn slotconcert met welgemikte bassen.
Zoals doorheen de hele tour wordt héél het repertoire betrokken bij het concert. Oude nummers uit hun doorbraak ‘En in Izzegem’, met vooral het nummer met het wereldberoemde "Zeg ne keer oe loate est", wisselen de nieuwe meezingers af.
Een mooie demonstratie van hun kunnen brengen ze met Super Commerce Bros, waarin de heren Kowlier en Buzze aan een razend tempo door hun lyrics spurten op de tonen van een Nintendo-esque productie. Ook platengoochelaar 4T4, ondertussen o.a. ook actief bij Ultrasonic7, liet zijn vingervlugheid blijken met een knap staaltje van de zogenaamde “backspin”, waar met twee identieke samples een intensief spel wordt gespeeld. In groot contrast met optredens in de regio's Gent en West-Vlaanderen, waar grote groepen publiek de lyrics van de heren Commerce quasi foutloos meebrullen, horen we in hartje Vlaams-Brabant alleen de bekende stukjes rond onze oren meegezongen worden. Desalniettemin geniet de zaal van het concert en ligt het decibelgehalte na een "mokt ne kjé een betje leevne" genietbaar hoog. Zelfs al begrijpen ze er geen snars van, het feestgevoel van ’t Hof is universeel, de beats hard en de vitaliteit aanstekelijk.
Leuke zijnoot: de zetels die de tour hebben meegemaakt ter ondersteuning van hun edel achterste, maar vooral van de song Leegoart, werden verkocht voor het goede doel tijdens de gigantisch succesvolle actie van Studio Brussel, Music For Life. De nieuwe eigenaar van deze twee museumstukken vol rook, alcohol en andere niet nader vernoemde vochten, schonk hiervoor maar liefst € 1300 aan het initiatief!
Na het slotconcert stelt men zich maar één vraag: "En wat nu?" Elk van de drie heren Commerce heeft naast de groep nog zijn eigen bezigheden. Flip Kowlier producet het eerste album van Brahim en wordt op zichzelf wat verder wereldberoemd met zijn kleinkunst. DJ 4T4 is her en der actief, maakte menig feest onveilig met Ultrasonic7, maar spitst zich nu toe op een eigen album en Serge ‘Buzze’ Buyse, de knapste van het gezelschap, tekent in alle stilte verder.
Zoals hun website het dichterlijk omschrijft: "De samenstellende delen gaan tijdelijk hun persoonlijke weg." Eenvoudige wiskunde: als de delen erop vooruit gaan, wordt de som groter.