Suzanne Vega - Fris en intiem tegelijk
Kursaal, Oostende, 18 februari 2014
Suzanne Vega wordt aanzien als één van de meest briljante songwriters van haar generatie. Ze brak door met haar single ‘Solitude Standing’. De bijhorende langspeler werd maar liefst drie keer genomineerd voor een Grammy Award. ‘Tom’s Diner’, maar vooral ‘Luka’ werden beide wereldhits en staan nog steeds in het collectieve geheugen gegrift. De Californische stond voor het eerst op de planken van het Oostendse Kursaal. De parterre van het auditorium zat dan ook afgeladen vol.
Vega stond samen met Gerry Leonard op het podium, de man die de voorbije jaren gitaar speelde op de platen en bij de concerten van David Bowie. Hij zorgde ervoor dat de sober gebrachte nummers nog meer kleur en diepgang kregen, ondermeer vanwege de techniek die Leonard feilloos beheerste. Zo nam hij in diverse nummers tijdens het spelen loops op, die hij daarna gebruikte als achtergrond bij het spelen van alweer een nieuwe gitaarpartij. Toch wel grote klasse dat dit haast ongemerkt gebeurde zonder een enkele fout. De muziekliefhebber bleef met verstomming achter.
Vega zelf speelde secuur en haar zachte stem klonk hemels in de mooie zaal die het Kursaal is. De naar verluidt veertienhonderd toeschouwers vlijden zich neer in de makkelijke, pluchen zetels, maar dat hield meteen ook in dat er van uitbundigheid en beweging weinig sprake was. Het tamme publiek genoot dan maar in alle rust. Hits als Luka, Gypsy, Tom’s Diner en opener Marlene On The Wall (die twee laatste gezongen door Vega met hoed) klinken na al die jaren nog altijd even fris en intiem tegelijk, maar ook het nieuwe werk uit ‘Tales From The Realm Of The Queen of Pentacles’ werd gesmaakt.
De bijna vijfenvijftigjarige Vega is iemand die het publiek ook meeneemt in haar verhalen over het leven en haar songs. Het was leuk te horen hoe Gypsy eigenlijk Vega’s geschenk was aan haar eerste liefje uit Liverpool. Die ontmoette ze op een zomerkamp zoveel jaar geleden. Toen was het nog geen populair gegeven om te zeggen dat je fan was van Leonard Cohen en dus raakten de twee, beiden in de ban van Cohen, op die manier met elkaar verstrengeld. Vega kreeg als dank op haar beurt zijn bandana. Dat soort verhalen zorgden ervoor dat het concert steeds interessant en verrassend bleef.
Naar het einde toe speelde Vega ook Walk On The Wild Side van haar overleden stadsgenoot Lou Reed. Een mooi eerbetoon en tegelijk de opstap naar het einde van het concert dat afgesloten werd met Rosemary. Dat de New Yorkse tussendoor aankondigde in de zomer terug te keren naar België werd uiteraard op applaus onthaald. Na het concert klonk al meteen Ashes To Ashes’ van Bowie, wellicht onbewust, maar Gerry Leonard zal toch wel heimelijk gelachen hebben.