Stereolab - Feelgood gig of the year

Botanique, 30 mei 2019

Stereolab - Feelgood gig of the year

"We spelen eerst alle hits en daarna de nieuwe plaat", knipoogde Laetitia Sadier vroeg in het optreden. Een kwinkslag, want er is - voorlopig? - helemaal geen nieuw materiaal. Geen erg, want voor dit eerste optreden in Belgie sinds november 2008 hoopten oude en nieuwe fans vooral de favorietjes te horen. Wij laafden ons anderhalf uur aan een heel puike setlist en een uiterst strak musicerend Stereolab.

Een half jaar geleden stond Laetitia Sadier solo in het Brusselse café Chaff. Achteraf wilden we haar niet vervelen met vragen over een terugkeer van Stereolab, maar nog geen twaalf uur later losten ze via Facebook zelf het nieuws over re-issues van hun vroege platen en hintten naar een "live return of Stereolab". Fast forward naar 30 mei 2019 in de Botanique. Het eerste optreden van Stereolab in meer dan tien jaar (twee later aangekondigde try-outs net over het Kanaal niet te na gesproken) lokte fans van ver over de landsgrenzen naar Brussel.

Het werd een feestje vol lachende gezichten - iemand vatte het mooi samen als "the feelgood gig of the year". En ook Sadier leek zichtbaar te genieten van de vibe in de zaal. Haar ex-wederhelft en Stereolab-brein Tim Gane stond iets verderop gelukzalig de snaren van zijn gitaar te strelen. De tandem van de band, intussen respectievelijk eenenvijftig en vierenvijftig jaar, stond in Brussel op het podium met Stereolab-oudgedienden Andy Ramsay op drums en Joe Watson op keyboards, aangevuld met bassist Xavi Munoz Guimera die eerder al met Sadier tourde. Die laatste nam ook de tweede stem over van de betreurde Mary Hansen ("crest in peace").

De eerste noten van Come And Play In The Milky Way volstonden om terstond vast te stellen dat het hoog tijd was dat Stereolab terugkeerde. De soms aanstekelijke, soms meeslepende sound zette zich voort in Brakhage, waarna Sadier al vroeg French Disko in de strijd gooide (misschien wel hun grootste hitje, ooit nog als b-kantje gecoverd door Editors). We hoorden in het publiek niet enkel oohs en aahs bij perfecte popsongs als Miss Modular of het heerlijke Ping Pong. Kent u een vrolijker lied om de neerwaartste economische spiraal te bezingen, laat het ons gerust weten!

Ook eindeloze albumtracks als Metronomic Underground kregen een warm herkenningsapplaus mee. Helemaal uitzinnig werd de Botanique bij het op zich erg repetitieve Crest. Lo Boob Oscillator - Valerie Trebeljahr van Lali Puna postte onlangs dat dit lied haar aanzet was om een bandje op te richten - had een rustige afsluiter kunnen worden, maar Stereolab stuurde de song lang uitgesponnen alle richtingen uit. Hoe subliem was dat?

Zo'n momenten onderstreepten hoe geniaal veelzijdig Stereolab was (en dus weer is). Een van de T-shirts aan de merch had als onderschrift "electronic pop music". Dat is in se wat Stereolab is, maar dan met ontelbare tentakeltjes, gaande van indierock, over pschyedelica, krautrock (het kan geen toeval zijn dat Gane nu in Berlijn woont), yeye (het is evenmin toeval dat Sadier een Française is) tot postrock, maar altijd met een onwaarschijnlijke groove die de sound ook anno 2019 zo herkenbaar uniek maakt.

Na ruim tien jaar wachten, mocht er natuurlijk nog een toegift komen. Het vijftal kwam al gauw terug voor twee bissen, Percolator en John Cage Bubblegum, waarna de file aan de merch kon beginnen. De fans drumden haast zo fel als Andy Ramsay het anderhalf uur daarvoor om T-shirts in te slaan ("Doe mij maar de vier t-shirts, in medium"), re-issues van een viertal platen of op de zolder opgeviste vintage stock van oude tour 7-inches (of oude 3-inch-cd'tjes).

Niets voor de keuken? Jazeker, een heus Stereolab theedoek of een koelkastmagneet. We hebben ons toch een beetje ingehouden, al was het maar om in huis een plaatsje vrij te houden voor een nieuwe plaat. Tim Gane sloot dat in een recent interview met de New York Times niet uit. Intussen teren wij verder op dit heugelijke weerzien in de Botanique, en leven we op hoop dat we in de zomer of het volgend concertseizoen nog ergens een festival of zaalconcert van deze te koesteren band kunnen meepikken.

6 juni 2019
Christophe Demunter