Stef Bos - Ja! Ja! Ja!

Ancienne Belgique, Brussel, 8 november 2008

Hoe optimisisch je ook bent over de relatie tussen Nederlanders en Vlamingen, het zijn meestal geen al te beste combinaties. Soms moet je echter inzien dat beide streken elkaar met liefde omarmen en veel met elkaar gemeen hebben. Een man die moeite noch kosten spaart om deze twee culturen nog dichter bij elkaar te brengen is Stef Bos. Zijn nieuwste theatertour “Storm” combineerde poëzie met muziek en ging in premiere in de Ancienne Belgique.

Stef Bos - Ja! Ja! Ja!



Hoe het komt weten we niet, want kenners kan je ons niet noemen. Maar de Stef Bos hype leeft meer dan ooit in Vlaanderen. Wat we uit onze geschiedenisboeken wel hebben geleerd is dat hij al lang hot is, de eerste theatertour van Stef Bos in de jaren negentig sloeg namelijk helemaal niet aan bij onze Noorderburen, de Nederlanders vonden het te slap. Stef kwam zo bij de Vlamingen terecht, en wij vielen letterlijk al snel bij bosjes. Sindsdien is de bekendheid er niet minder op geworden en is Stef Bos eigenlijk nooit meer weggegaan uit ons hart.

Het is dan ook alweer  twee jaar geleden dat Stef Bos de Ancienne Belgique in Brussel aandeed. Zijn vorige passage dateert nog van eind november 2005, toen nog voor de release van zijn langspeler “Ruimtevaarder”. Het moet gezegd worden, de vijfenveertigjarige Nederlander werd blijkbaar echt gemist, want het concert was razendsnel uitverkocht.

Naast nummers uit zijn immense repertoire stelde Bos vanavond ook zijn nieuwste boek “Ja!”voor. Een dichtbundel waarin het eerste gedicht logischerwijze Nee! heet. Het tweede kreeg de titel Misschien mee. Zelfs de Nederlandse humor heeft bij Bos een Vlaams tintje.

Storm is een grote voorstelling, want Stef brengt er naast zijn dichtbundel en vertrouwde band ook saxofonist Frido ter Beek en een zestal strijkers mee. Deze elfkoppige formatie zorgde dan ook voor een chanson-programma dat alle ingredienten bevatte om je te ontroeren.  De “Storm” van Bos loodste een uitverkochte AB langs drie hoofdthema’s in de show. Beginnende bij de liefde: Waarover anders heeft Stef Bos zoveel liederen geschreven. Ginette werd aanbeden, Jefke had pech en Hilton Barcelona werd vervloekt, de man vooraan heeft ervaring zat en gidste ons met de nodige expressie mooi rond in zijn leven van kommer, kwel, blijdschap en ontroering. De overgang naar het volgende thema werd subtiel aangesneden met een passend gedicht, reizen, in een andere taal dan nog wel. Want je kan er niet omheen dat Stef Bos naast de Nederlandse en de Vlaamse cultuur ook bijzonder veel interesse in de  Zuid-Afrikaanse cultuur heeft. Zijn dichtbundel “Ja!“ werd daar dan ook niet van gespaard.
Last but not least werden we meegetrokken in het vriendschapsleven van Stef Bos. Hij vroeg zich af of dit zijn leven nu was in Is dit nu later, een ode aan vader Bos in Papa en zijn geheime liefde Wodka kreeg ook de verdiende aandacht.

Al van het begin blijkt dat “Storm” een mooi uitgewerkte theatertour is. Negatief punt, maar waarschijnlijk omdat we hier met een premiere te maken hebben, is dat de strijkers nog niet helemaal ingespeeld zijn. Daar moet doorheen de tour duidelijk nog aan getimmerd worden. Stef Bos weet als geen ander dat zijn publiek uit kenners bestaat, en stak dit  euvel tijdens de show dan ook niet onder stoelen of banken. Het is dus uitkijken naar zijn volgende doortocht. Vlamingen mogen dan wel een baksteen in de maag hebben, Stef Bos dragen ze in het hart.

8 november 2008
Joost Van Liefferinge