Steak Number Eight - Het kot finaal in de fik

Vooruit Kunstencentrum, 1 november 2018

STAKE, zo zal Steak Number Eight vanaf nu door het leven gaan. Een totale ommezwaai is de naam niet geworden, maar dat hoeft ook niet te horen aan de twee nieuwe nummers die ze speelden in de Vooruit op de eerste van twee avonden ‘The closure celebration of 15 years of madness’. Het grote uur voordien hadden ze de zaal al vakkundig in hun zak weten te steken met een dijk van een show.

Je zou kunnen verwachten van een band die dergelijke belangrijke en ook wel gehypte show moet spelen dat de zenuwen strak gespannen stonden. Niets van dat echter bij Steak Number Eight; Frontman Brent Vanneste keek bij het betreden van het podium eens goed de zaal in, grijnsde en gaf de aftrap met de majestueuze kopstoot die The Sea Is Dying doorgaans is.

De band ging daarna een versnelling hoger met vlammende versies van Black Eyed en vooral Pyromaniac. Tijdens de laatstegenoemde song met veel  en groot getemporiseer was Vanneste al volop aan het blazen, snuiten en spuwen, mocht de roadie zijn micro al een eerst keer oplappen en trok hij een eerste snaar kapot.

In het middenstuk van de show werd even wat gas teruggenomen. De dreiging en spanning leden daar absoluut niet onder. Charades was bijzonder genuanceerd en de ingehouden spanning barstte soms met wilde vlagen uit. Track Into The Sky was ingetogen, groots zelfs en had een bijzonder hoge emowaarde in de langgerokken, maar geen moment vervelende, outro.  

Met een statig Gravity Giants schudde Steak Number Eight het publiek weer wakker. Die balden de vuisten en brulden het anthem met volle overtuiging mee. Voor het podium ontstond een kolkende massa met crowdsurfers en stagedivers. Veel was er niet nodig om het kot finaal in de fik te steken. Daarvoor bleek de intro van een voor het overige kolkend Dickhead de ideale trigger.

Met Return Of The Kolomon deed de band de deur dicht om voor de bissen terug te keren als Stake. De twee nieuwe nummers Critical Method en Doped Up Salvations beloven veel goeds, maar geen plotse ommezwaai. We zagen een band op het toppunt van zijn kunnen en daar zal een nieuwe naam weinig aan veranderen. Integendeel zelfs. Steak Number Eight is dood, leve Stake!