Spinvis - Magisch

De Roma, Borgerhout, 5 juni 2015

Het doet een beetje raar aan, een podium tjokvol instrumenten, en dan slechts twee mensen de planken op zien komen. Maar Erik de Jong – aka Spinvis – en compagnon de route Saartje Van Camp maken meteen duidelijk dat een duo ook tot weidse soundscapes in staat is.

Gewapend met loopstations en een batterij gitaren, synths, percussie, een bouzouki, een cello en een soort liggende harp (een gu zheng?) bouwen ze gestaag Lotus Europa op. Eens het arrangement vorm krijgt, gaat de Jong erbij zitten om de associatieve stroom meanderende tekst te declameren. Bij Spinvis draait het niet enkel om leuke riedeltjes – al zijn die er legio: de Jong observeert en beschrijft, in een taalregister dat zo eenvoudig en ongekunsteld blijft dat het lijkt alsof hij je eigen gedachten aan het kneden is. Een poëet,  quoi.

Na deze eerste streep experiment – waarin een glansrol is weggelegd voor multi-instrumentaliste Van Camp – wordt er baan geruimd voor de melodieuze fluisterliedjes waaraan Spinvis zijn faam te danken heeft. Een eerste hoogtepunt is het duo Oostende en Ik Wil Alleen Maar Zwemmen, dat het aanvankelijk verschrikte publiek een zucht van verlichting doet slaken.

Tussen radiolievelingen Ronnie Knipt Zijn Haar en Bagagedrager mag het duo weer helemaal loos gaan in Een Kindje Van God, waarvan de eerste zin wordt opgedragen aan Peter, en de rest van het nummer aan Eva, die een kindje van God krijgt. Opvallend is dat de Jong en Van Camp ook instaan voor hun eigen – minimalistische maar efficiënte – belichting.

In een mooi en ingetogen Overvecht beschrijft Spinvis het Utrecht van zijn jeugd, waarna de Jong achter de knoppen van het licht gaat staan om een indrukwekkend spel van flitsende lichten en schichten van cello op te zetten met Van Camp.

Aan het einde van de voorstelling – iedereen zit op theaterstoeltjes – verzekeren kleppers als De Grote Zon en volledig omgegooide versies van Kom Terug en Club Insomnia het duo van een welverdiende staande ovatie. Als toegift krijgen we nog Wespen Op De Appeltaart en Voor Ik Vergeet toegeworpen. Mooi einde voor een magische avond.