Spinvis & Mastercab in koor - Frivole kleedjes

De Singel, Antwerpen, 1 september 2013

Mastercab en Spinvis in koor was een avond, die voor de desbetreffende koren even uniek was als voor de muzikanten. Het concept is even geniaal als eenvoudig: Hans Primusz van de organisatie Zaterdag Zondag is specialist in het samenstellen van pop-up-koren, koren die voor één bepaalde gelegenheid zijn samengesteld. Een koor met vijftigplussers voor Mastercab, een jongerenkoor voor Spinvis.

We geven toe, we hebben altijd een zwak gehad voor koren. Maar ze hebben dan ook de mogelijkheid om krachtig dan wel prachtig te klinken. Wie wil horen wat een explosief koor betekenen kan luistert naar Hiding All Away van Nick Cave & The Bad Seeds, wie geraakt wil worden legt O Children van diezelfde held op. Wat zou Earth Song van Michael Jackson zijn zonder het koor? Of Wanna Be Startin’ Somethin’? En hoe cool is Sacrilege van Yeah Yeah Yeahs?

Mastercab is nog steeds de groep van Elke Jacobs en Stan Nieuwenhuis. Ze toonden tijdens de set meermaals dankbaarheid jegens het koor dat hen ondersteunde en het moet gezegd worden: ze waren goed.

Ook de kiem van dit project werd door hen gelegd. Voor de videoclip van June had Stan anderhalf jaar geleden gevraagd aan Hans Primusz om een koor van vijftigplussers samen te stellen, zo leerden we vanavond. Het was ook met dit nummer dat Mastercab vanavond afsloot. De rest van de set was sfeervol, maar een tikkeltje eentonig. Alleen kunnen we nu wel zeggen dat we Let A Boy Cry van Gala live hebben gezien, met koorbegeleiding.

En dan was het de beurt aan Spinvis. Er werd afgetrapt met het jachtige Kom In De Cockpit waardoor het jeugdige enthousiasme van het veertigkoppige jongerenkoor meteen op de zaal werd overgebracht. Astronaut werd zelfs enkel en alleen gezongen door het koor. Het was Kinderen Voor Kinderen, maar dan duizend keer beter.

Ik Wil Alleen Maar Zwemmen blijft een ongelooflijk aanstekelijk gitaarriedeltje hebben en zelfs het prachtige Smalfilm werd nog eens uit de kast gehaald (“We hebben het al een tijdje niet meer gespeeld, maar Hans wilde het, dus dan willen wij het ook”). We Vieren Het Toch maakte indruk met zijn lange, instrumentale outro met koorondersteuning en Kom Terug was de perfecte afsluiter. Van de reguliere set was enkel het niemendalletje Ronnie Knipt Zijn Haar Af een lichte teleurstelling.

Een oorverdovend applaus en dan toch weer het Mastercab-koor het podium op. Ook zij mochten nog een nummer met Spinvis zingen. Een veertigtal oudere mensen Voor Ik Vergeet horen zingen, veel aangrijpender kunnen wij het niet meer verzinnen. Hoeveel onder hen zouden binnen dit en twintig jaar gediagnosticeerd worden met Alzheimer?

Als ultieme afsluiter werd Ik Wil Alleen Maar Zwemmen nog eens hernomen met de beide koren, Spinvis en Mastercab op het podium. Een honderdtal mensen bij elkaar en er werd gedanst, gezongen en muziek gespeeld. Stan van Mastercab voorzag het nummer van een free-jazzy trompetsolo. Een meerwaarde. En toen was het echt gedaan.

Wij zagen vanavond meer dan een optreden. We zagen een groep gemotiveerde mensen die door samen te werken met onbekenden op korte tijd iets gecreëerd hadden. We zagen nieuwe vriendschappen ontluiken. We hoorden de liedjes van Spinvis, die eigenlijk gedichten zijn, knappe verhaaltjes. En we zagen dat voor jongemannen het koor een droomwereld moet zijn: achtendertig jonge meisjes in frivole kleedjes en twee jongemannen die schaamteloos in hun gezelschap mochten zijn.