Solomon Burke - Soul voor het hele gezin

Handelsbeurs, Gent, 10 januari 2009

Men lijkt nogal eens te geloven dat elke Kempische of Limburgse trees (m/v) "soul" kan zingen mits er maar met gesloten ogen nietszeggende popmelodietjes worden gekweeld. Wie echter zijn oor te luisteren legt bij Wilson Pickett, Percy Sledge en uiteraard Otis Redding, hoort een heel andere aanslag op gehoor en ledematen. Solomon Burke stamt ook uit deze generatie, de pioniers die de mengvorm uitvonden tussen gospel en r&b, toen dat nog gewoon stond voor rhythm and blues. De uitgebreide band van Burke was qua klank uiteraard schatplichtig aan Booker T & the MGs. Zij openden de show met een wel erg standaard bluesy introotje. In het donker werd Burke in een rolstoel het podium opgewield en op zijn troon gehesen. "I can't walk no more but I can still kick ass" zei Waylon Jennings aan het eind van zijn dagen, en dat bleek ook te kloppen voor de ster van deze avond. Die trekt de show rustig op gang met That's How I Got to Memphis, Fast Train en Diamond In Your Mind, en zet een erg mooie zangprestatie neer. Werk uit de nieuwe plaat wordt afgewisseld met het beste uit 'Don't Give Up On Me' en nog een stuk of wat soulklassiekers en medleys. Burkes missie is duidelijk: het publiek moet zich goed voelen. Verzoekjes zijn toegestaan, de dames krijgen rode rozen, de fans mogen het podium op. Opvallend hoe alle leeftijden vertegenwoordigd zijn. Tussendoor worden er nog een paar boodschappen van hoop, liefde en vriendschap gepredikt. Een van Solomons talrijke dochters mag naast de achtergrondzang ook het opblinken van 's mans kale knikker voor haar rekening nemen. Als beloning mag ze I Will Survive op het publiek loslaten. Dan mag het dak er helemaal af met Proud Mary en een medley van rock-'n-rollkrakers als Lucille, Good Golly Miss Molly en Tutti Frutti. Helaas zijn alle scherpe kantjes weggevijld en echt opwindend is het niet te noemen. Tijdens Detroit City en What A Wonderful World worden twee emmers rode rozen en een handvol halskettingen uitgedeeld. Met Everybody Needs Somebody To Love (Burkes grootste hit, bekend van de Blues Brothers) en When The Saints Go Marching In gaan de lichten weer uit en wordt Burke van het podium gewield.

Burke is een showman. Hij schotelde het publiek dan ook een erg gepolijste en ietwat voorspelbare show voor, maar qua entertainment kon het tellen. Een fijn avondje uit voor het hele gezin.