Smith Westerns - Jeugdige klasse
Botanique, Brussel, 24 september 2013
Het is altijd gezellig vertoeven in de Rotonde van de Botanique. Met een concert van Smith Westerns op het programma waren wij er dus weer graag bij. Het kwartet uit Chicago kwam er hun derde langspeler ‘Soft Will’ voorstellen. Een ijzersterke plaat, waarmee ze productioneel een grote stap voorwaarts maakten. Het was alleen nog afwachten hoe ze dat zouden vertalen naar een liveshow.
De set werd foutloos afgetrapt met Fool Proof. Het rollende tempo en vooral een geweldige outro zetten de juiste toon voor de avond. Wat volgde was een mix van oud en nieuw werk, waarin leadgitarist Max Kakacek zich ontpopte tot sterkhouder van de band. Net als op plaat was zijn gitaarspel zeer prominent aanwezig. Het was een genot om te zien hoe hij met een loepzuivere techniek de typerende riffs en solo’s probleemloos aan elkaar breide.
Ook drummer Julien Ehrich liet een zeer goede indruk na. Ehrich zagen we eerder al aan het werk als lid van Unknown Mortal Orchestra. Hij werd onlangs benoemd tot vierde vaste lid van Smith Westerns.
Ondanks de jonge leeftijd van alle bandleden, leverde Smith Westerns een zeer volwassen en solide sound af. Het is haast niet te geloven dat het hier gaat om een bende jonge twintigers. Maar dat wat je niet kon horen, kon je dan weer zien aan de hippe outfits en het heen- en weergespring. Dat zag er bij momenten misschien wat clownesk uit, maar het bracht wel een jeugdige dynamiek op het podium.
Vuurwerk kregen we in het tweede deel van de set. “We’re going to play a sad song now, try not to cry”, waarschuwde frontman Cullen Omori het publiek nog alvorens White Oath in te zetten. De majestueuze opbouw van het nummer en de intense zang van Omori tilden het hele optreden naar een hoger niveau. Wat volgde was een slotoffensief met kanjers als Weekend en 3AM Spiritual. Afsluiten deden ze met Varsity, het kroonjuweel van ‘Soft Will’. Wij bleven in extase achter.
Dat het publiek er maar wat apathisch bijstond in de Botanique, zal niet aan Smith Westerns hebben gelegen. De zelfverzekerdheid en vooral de steengoede songs waarmee ze voor de dag komen werkten zeer aanstekelijk. Wij zagen een groep waarvan de progressie zijn piek nog lang niet heeft bereikt.