Sharon Jones & The Dap Kings - Dap Dippin'
Het Depot, Leuven, 8 november 2008
Opwarmers van dienst waren niemand minder dan Mo&Grazz, het "soul-meets-hiphop" koppel dat bestaat uit Monique Harcum (Zap Mama) en dj Grazzhoppa (de Grandmaster Flash van de Belgische hiphop). Zij toeren nog steeds met hun album ‘Fallin upon Def Ears’, waardoor de show grotendeels dezelfde was als hun show op Couleur Café van vorig jaar. Mo’s zwoele en warme stem over de ruwe en kale beats van Grazz zorgen voor een zeer apart sfeertje, dat de groep zeker anders maakt dan iedere andere hedendaagse r&b en nu-soulact. Deze donkere sound zorgt er echter voor dat de groep niet echt is waar je live op zit te wachten. Wel nieuw, en live heel leuk, was de "tribute to James Brown". Grazz deed dit volledig op zijn manier en liet meteen zien hoe Brown generaties hiphoppers heeft beïnvloed.
Ook Sharon Jones & The Dap-Kings hadden voor het publiek een ode aan The Godfather in petto. Jones koos voor een medley van It’s a Man’s World en There Was A Time. Vooral dit laatste nummer bracht de erfenis van James Brown tot leven, want het is erg energiek, heeft een strak ritme en wordt op de lp 'Live at the Apollo II' in een erg lange versie gebracht, net zoals Sharon Jones dat donderdag deed.
Zij is afkomstig uit de geboorteplaats van James Brown, Augusta in de staat Georgia en begon haar muzikale carrière zoals bijna alle groten der aarde: als gospelzangeres in een plaatselijk kerkje. Jones was echter enkele jaren te jong om te genieten van de soulhausse in de jaren zestig en zeventig. Het was pas in ’96 dat zij haar zangtalenten kon gebruiken: ze kwam bij Desco Records terecht, een onafhankelijk soul- en funklabel dat mee aan de nieuwe golf van het genre stond in de jaren negentig.
De laatste jaren heeft Sharon Jones samen met The Dap-Kings (de huisband van Daptone Records, met o.a. Neal Sugarman, van The Sugarman Three) een uitstekende live-reputatie opgedaan. Hoewel het een uitstekend optreden was, kon Sharon Jones de vooraf gecreëerde verwachtingen niet helemaal inlossen en was de show minder energiek dan verwacht. Geen This Land Is Your Land of I Just Dropped In To See What Condition My Condition Is In, wel drie soulballades na elkaar.