Selah Sue - Festivalmoe?

Polé Polé, Gent, Gentse Feesten, 28 juli 2009

Het is al even zoeken naar een festivalaffiche waar Selah Sue niet op vermeld staat. Haar ondertussen typische stem, de befaamde solo-act met enkel een gitaar als instrument, de looks en de melancholische nummers hebben haar in geen tijd een zeer gegeerde persoon gemaakt.

Misschien ligt het aan onze oproep om wat vroeger te komen, misschien aan het mooie weer ofwel gewoon aan de enorme populariteit van Selah Sue, maar Polé Polé stond behoorlijk vol op dit vroege uur. Het volk had er zin in, maar dat leek niet af te stralen op de jongste performer ooit in de geschiedenis van Polé Polé.

Selah Sue stond niet met dezelfde gedrevenheid als op Couleur Café bijvoorbeeld te zingen. De soundcheck duurde bijzonder lang en mogelijks was dat de boosdoener, maar men kan zich natuurlijk de vraag stellen of er ook geen vorm van festivalmoeheid optreedt. De set verandert namelijk bitter weinig naargelang de locatie, terwijl de muziek zeker niet voor alle podia even geschikt is.

Muzikaal was het optreden zeker in orde. De nummers blijven beklijvend en Selah blijft een streling voor het oog, maar misschien dat een intiemere tent haar toch beter afgaat. Het publiek haakte dan ook snel af en kon zich alleen nog maar een beetje laten horen bij de iets snellere nummers en de compilatie van reggaenummers in het bisnummer.