Sarah Lee Guthrie & Johnny Irion - Jong, mooi, beloftevol maar nog niet onvergetelijk

Ancienne Belgique, Brussel, 24 september 2011

Stipt om halfnegen kwam ze het podium opgestapt, de kleindochter van de legendarische Woody Guthrie, de dochter van 'Alices restaurant' Arlo Guthrie. In levenden lijve stond ze daar, een zoveelste muzikale telg uit een familie, die meer dan actief meegeschreven heeft aan het muzikale erfgoed van de Verenigde Staten. En het laatste hoofdstuk is nog lang niet geschreven, want Sarah Lee Guthrie was in de AB om haar nieuwe cd 'Bright Examples' aan het Belgische publiek voor te stellen. Eigenlijk stellen we het verkeerd voor want de jongeste cd is vooral het werk van haar echtgenoot Johnny Irion. Hij is niet langer de sidekick van Sarah Lee, maar heeft een minstens een even groot deel in het nieuwe werk en op de scène. En het is duidelijk wat precies zijn inbreng is.

Ondersteund door een discrete maar betrouwbare ritmesectie trapt het duo overtuigend af met een trio uit de nieuwe cd : van het vinnige Hurry Up And Go tot trage niemendalletje Seven Sisters. Het moet gezegd worden , niet elke song van de set klonk even sterk. Niettemin was dit een aangenaam concert met voldoende afwisseling en knappe vocale partijen.

Bij Nine Out Of Ten Times greep Johnny Irion naar de elektrische gitaar en verdween het folky sfeertje waarin Sarah Lee zich duidelijk thuis voelt - famille oblige- meteen naar de achtergrond om plaats te maken voor een soort americana, die nogal schatplichtig was aan Neil Young. Net zoals de Canadese godfather pompte Irion met heel zijn lijf elke noot uit de snaren.

Er werd wat gas teruggenomen op Butterflies en bij Target In Your Heart vroeg Irion terecht of er "any Jayhawks fans" in de zaal waren. Dit rockende nummer uit de nieuwe cd is immers met Gary Louris van de Jayhawks gepend en het was een van de straffere momenten van de avond.

Voor een publiek dat gemiddeld enkele decennia ouder was dan het zingende duo op het podium werd er regelmatig nog "unrecorded" stuff opgediend. Dat was slim : het houdt de muzikanten scherp - hoewel, af en toe bleek een tekstflard weg te zijn of werd een inzet gemist - en bovendien vermijdt men daardoor het haast automatisch aframmelen van de nieuwe cd. Het toont bovendien aan dat Sara Lee en Johnny nog een hoop progressie in zich hebben en nog meer muziek in de lade.

Mevrouw Guthrie kondigde trouwens voor volgend jaar een cd met covers aan en meteen werd daar het gave maar niet onvergetelijke Spin Around van wijlen Jim Croce - wie kent de man nog ? - en zijn vrouw Ingrid aan toegevoegd.

Een ander moment was het mooie, gospelende Will You Be Left Behind. Nog even later mochten we met zijn allen meezingen op First Snow en afgesloten werd met een poppy doorname van de single Speed Of Light. De samenzang met de zaal bleek het duo best te bevallen want bij de bissen sprongen ze gewoon van het podium en rondden ze de avond tussen het publiek af met Holdin' Back uit hun eerste cd en met een aanstekelijke versie van When The Lilacs Are In Bloom, al lang op hun setlist maar nog steeds niet op cd.

Onvergetelijk ? Neen, daarvoor was het werk nog net niet uitgebalanceerd genoeg maar dat dit duo ons nog vele mooie dingen gaat bezorgen, is na deze passage in de AB overduidelijk.